Jak mogę stwierdzić, czy jestem uzależniony od seksu?

W czasach, gdy twoja babcia wie, czym jest twerking, gdzie pierdolone czółenka są uważane za haute couture i nie możemy nawet sprawdzić poczty bez czegoś, co przypomina nam o tym, żebyśmy byli bardziej seksowni, łatwo jest pomyśleć, że wszyscy na świecie to robią to.

Skandale seksualne zmieniają polityków i ich dziewczyny w celebrytów. Spędzamy pieniądze, czas i niepokój, myśląc o tym, jak my, jako kobiety, możemy być bardziej atrakcyjni, aby uprawiać więcej i lepszy (dlaczego nie sprawić, by był to oszałamiający) seks.

Dla nas, dziewczęta, współczesna miłość, a właściwie współczesny seks, jest wszechobecna.

Czy nasze hiperseksualne społeczeństwo czyni nas rozwiązłymi? Co gorsza, czy stajemy się pokoleniem uzależnionych od seksu?

Zanim przejdę, przyznam, że nie jestem ani lekarzem, ani terapeutą. Jestem pisarzem i sekspertką, studiowałem i pisałem na temat hiperseksualności.

Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych opublikowany wcześniej tej wiosny nie używał terminu uzależnienie od seksu w swoim ostatnim wydaniu, zamiast tego odnosząc się do tego, z czym możemy kojarzyć to zachowanie jako hiperseksualność.

Uzależnienie od seksu jest raczej pożywieniem nagłówków, częścią nowoczesnego leksykonu dzięki znanym mężczyznom, którzy zostali przyłapani ze spodniami wokół kostek i kochanką (lub tuzinem) w łóżkach.

A może to poważna przypadłość? A jak możesz stwierdzić, czy jesteś po prostu rozbrykany, czy uzależniony od seksu?

Uzależnienie od seksu jest definiowane jako „wszelkie kompulsywne zachowanie o charakterze seksualnym, które zakłóca normalne życie i powoduje silny stres w rodzinie, przyjaciołach, ukochanych i środowisku pracy”, jak twierdzi Patrick Carnes, autor pionierskiej książki z 1983 roku „Out of the Shadows: Understanding Sexual Addiction” i twórca strony internetowejSexHelp.com.

Ale z pewnością wszystko się zmieniło w ciągu ostatnich 25 lat. Musimy zapytać: jak odpowiedzialna jest nasza obsesyjna kultura seksualna za naszą seksualność, praktyki seksualne lub postrzeganie siebie jako istot seksualnych?

Niezależnie od tego, jak odpowiemy na powyższe pytanie, do nas należy uregulowanie najbardziej intymnych wyborów: kogo wprowadzamy do naszych sypialni i dlaczego.

Tak więc, dopóki zespół lekarzy, terapeutów i decydentów tworzących DSM nie zdecyduje się na ilościowe określenie uzależnienia od seksu, nadal pozostaje to określenie laika (lub kobiety).

Rzecz w seksie polega na tym, że każdy ma inną definicję tego, czym jest normalność.

Toczy się nawet debata na temat tego, co stanowi seks (czy penetracja jest niezbędnym elementem?)

Dla niektórych ludzi fetysz gra jak odgrywanie ról, klapsy, wiązanie lub zaabsorbowanie pewnymi częściami ciała wcale nie jest fetyszem – tylko to, co je zdenerwuje.

Dla innych seks jest sposobem na głęboką więź z kimś, kogo kochają i na kim im zależy.

Niektórzy ludzie uprawiają seks raz w tygodniu, a inni raz dziennie. Każdy uważałby częstotliwość za normalną.

„Jeśli możesz żyć w dobrej wierze z

twoje wybory, więcej mocy dla ciebie.”

Uzależnienie jest jednak czymś dobrze zaznajomionym z naszym pokoleniem.

Nie tylko jesteśmy bardziej świadomi niż poprzednie pokolenia szczegółów uzależnienia, ale także widzimy i słyszymy, jak ludzie leczą się z uzależnienia w telewizji i radiu oraz czytamy wyznania, które opisują każdy objaw.

Myślę, że ważne jest zbadanie tych powodów.

Niezależnie od tego, czy jesteś w związku partnerskim, czy latasz samotnie, twoje powody, dla których chcesz seksu, pragniesz dotykać, być dotykanym lub myśleć o jednym, drugie lub oba zmienią się w zależności od niezliczonych czynników.

Być może szukasz dreszczyku skóry lub emocjonalnej bliskości, którą otrzymujesz z intymności z kimś innym (lub innymi).

Może chcesz uwagi lub pragniesz uwolnienia się od napiętego stylu życia. Być może jesteś sfrustrowana, samotna lub owulujesz (kobiety, które mają owulację, doświadczają gwałtownego wzrostu pożądania seksualnego).

Ponieważ nie ma oficjalnej diagnozy klinicznej, klinicyści i badacze opracowali ostatnio kryteria, które próbują zdefiniować hiperseksualność w oparciu głównie o inne objawy uzależnienia/uzależnienia.

Moim zdaniem należy przeprowadzić więcej badań nad tym, jak i dlaczego tworzymy przywiązania – intymne lub inne – aby naprawdę zrozumieć, dlaczego niektórzy ludzie mają więcej problemów z kontrolowaniem swoich impulsów seksualnych niż inni.

Głównym wyznacznikiem każdego uzależniającego zachowania jest: Czy budujesz swoje życie wokół swojego uzależnienia?

W dzisiejszych czasach kobiety nie są tabu sypiać z młodszymi mężczyznami, uprawiać przypadkowy seks, oglądać porno i cieszyć się swoim panieńskim stylem życia.

Ale życie polegające na skakaniu po łóżku i służeniu swoim pragnieniom może mieć negatywny wpływ na twoje samopoczucie, choćby nie z innego powodu niż męczące!

Jeśli jednak możesz żyć w dobrej wierze ze swoimi wyborami, więcej mocy dla ciebie.

Ale pytanie za milion dolarów brzmi: czy twoje życie seksualne przenika do innych aspektów twojego życia?

Innymi słowy, czy budujesz życie wokół swoich nawyków seksualnych? Jak możesz powiedzieć?

• Okłamujesz przyjaciół, żeby ukryć swoje zachowanie?
• Czy czujesz się zawstydzony tym, co robisz?
• Czy często znajdujesz się w sytuacjach, w których Twoja seksualność wydaje się poza Twoją kontrolą?
• Kiedy z twojego zachowania wynikają negatywne konsekwencje, czy możesz je powstrzymać? A może czujesz, że się eskaluje?
• Kiedy nie możesz postawić na swoim, czy wpadasz w złość?
• Czy używasz seksu jako substytutu czegoś innego, czegoś, czego możesz nie być w stanie wyrazić słowami?

Jeśli coś z tego brzmi znajomo, możesz wziąć anonimową ankietę online o nazwie SAST (Test przesiewowy uzależnienia od seksu), aby zobaczyć, gdzie znajdujesz się w spektrum, lub możesz sprawdzić kryteria Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 2010 dotyczące zaburzeń hiperseksualnych.

Jeśli z tych ankiet zidentyfikujesz trzy lub więcej z tych kryteriów, możesz chcieć zbadać ten aspekt siebie w bardziej poważny sposób.