Waarom mannen bang zijn voor je afwijzing

Niemand houdt van afwijzing, maar mannen houden er echt niet van. Misschien geldt dat ook voor vrouwen, maar aangezien ik een man ben, kan ik uit ervaring spreken.

Ik was bijvoorbeeld zo bang voor afwijzing dat het me ervan weerhield om vaker te daten.

Ik herinner me dat ik in de zesde klas verliefd was op Charmaine Hutchins tijdens het wetenschapskamp.

Ik zei tegen mijn vriend George dat hij tegen Charmaine moest zeggen dat ik haar leuk vond, maar ik gaf hem expliciete instructies dat als ze via hem mijn avances zou uitlachen, hij moest lachen en zeggen: “Meen je dat? Hij mag je niet echt. Ik maakte maar een grapje. Doe niet zo dom.”

Toen ik klaar was om het L-woord te gebruiken met Mary, een vrouw met wie ik op de universiteit uitging, was ik zo bang voor afwijzing dat ik mijn proclamatie zo formuleerde dat ik een uitweg kreeg: “Ik denk dat ik verliefd word op jij.”

Kijk, daar was dat “denken”, wat betekende dat ik er niet zo zeker van was. Dan was er het ‘verliefd worden’, wat zou kunnen betekenen dat ik het liefdesniveau nog niet helemaal had bereikt, maar dat ik onderweg was. Als ze me in mijn gezicht had uitgelachen, had ik mijn outs gehad.

Maar vaak (althans in mijn geval) was de barrière de angst om afgewezen te worden. Voor sommigen van ons is het veiliger om op veilige afstand van toewijding te blijven dan te proberen die volgende stap te zetten en onze nek (en hart) op het spel te zetten.

Jongens geven het niet graag toe, maar wij zijn ook graag verliefd. Onze trots wordt echter gemakkelijk gekneusd.

“Als je geïnteresseerd bent,

geef ons een teken.”

Voor een man als ik, maak de tekenen duidelijk. Laat ons weten dat u niet van plan bent ons af te wijzen.

Maak de volgende stap gemakkelijk voor ons. Dat kan betekenen dat je ons moet vertellen hoe geweldig je leven is geweest sinds we er deel van uitmaken, of ons misschien uit te vragen op de tweede (of zelfs eerste) date.

Er is een dunne lijn tussen het ons gemakkelijk maken en sommigen van ons wegjagen. Loop licht, maar als je geïnteresseerd bent, geef ons dan een paar tekenen. Kraak de deur en we zwaaien hem de rest van de weg open.

Trouwens, Charmaine mocht mij ook, en was bijna vier dagen mijn vriendin totdat ze mijn hart brak voordat we het wetenschapskamp verlieten.

Aan de andere kant reageerde Mary zwijgend op mijn aankondiging, en toen zei ze uiteindelijk: “Ik hou ook van jou.” We zijn 22 jaar getrouwd.