Mannen en vrouwen onthullen hun overtuigingen over wie voor dates moet betalen

Het is meer dan een halve eeuw geleden sinds de bevrijding van vrouwen voor het eerst vocht om de gelijkheid tussen de geslachten te vergroten.

Hoewel er veel vooruitgang is geboekt, blijft de kwestie wie betaalt voor een date een van die grijze gebieden.

Meer dan 17.000 mensen werden ondervraagd voor een nieuw uitgebreid rapport, uitgevoerd door David Frederick van Chapman University, om niet alleen beter te begrijpen wie betaalt, maar ook onder welke omstandigheden en waarom.

Zelfs na langdurig daten zei 84 procent van de mannen en 58 procent van de vrouwen dat het de man is die de meeste entertainmentkosten betaalt.

Deze patronen bleken zich in veel relaties aan te passen naarmate ze vorderden.

Veertig procent van elk geslacht meldde dat de uitgaven voor amusement meestal binnen een maand na het daten worden gedeeld.

Voor stellen die zes maanden samen zijn, springt dat aantal naar 83 procent voor vrouwen en 74 procent voor mannen.

“Acht-4 procent van de mannen en 58 procent van de

vrouwen gaven toe dat het de man is die betaalt.”

Van de vrouwelijke respondenten gaf 44 procent aan last te hebben van mannen die verwachtten dat een vrouw zou bijdragen.

Van de 57 procent van de vrouwen die regelmatig aangaven te betalen, zei 39 procent te hopen dat de man het aanbod zou afwijzen.

Ongeveer tweederde van de mannen zei dat vrouwen een deel van de rekening zouden moeten betalen, terwijl bijna de helft aangaf dat ze een relatie zouden beëindigen als de vrouw altijd verwachtte dat de man zou betalen.

Wel gaven drie op de vier mannen toe dat ze zich schuldig voelden toen ze een vrouw lieten betalen.

De studie, die wordt gepresenteerd op de 108e jaarlijkse bijeenkomst van de American Sociological Association, was co-auteur van Frederick en Janet Lever, van de California State University.

“De motivatie voor het onderzoek was om te begrijpen waarom sommige gendergerelateerde praktijken beter bestand zijn tegen verandering dan andere, bijvoorbeeld de acceptatie van vrouwen op de werkplek versus vasthouden aan traditionele noties van ridderlijkheid,” zei Frederick.