Kun je trouwen en kinderen krijgen in een open relatie?

Hoe past het huwelijk bij een open relatie? Hoe zit het met het krijgen van kinderen? Wil ik die dingen?

Het wettelijk huwelijk is voor mij precies dat: een juridisch document dat een financiële overeenkomst met een partner dicteert.

Wettig trouwen is daarom een financiële regeling en overeenkomst en kan overlappen met elke relatiestructuur, aangezien het tussen twee mensen is (en in veel staten nog steeds twee Rechtdoor mensen).

Een wettelijk huwelijk is in geen enkele staat toegestaan tussen meer dan twee mensen.

Hoewel we allebei de praktische voordelen zien van wettelijk trouwen (en dat zullen we waarschijnlijk binnenkort doen), is het minder belangrijk dan duidelijk te zijn over onze andere relatieovereenkomsten en transparantie, vertrouwen, communicatie en toewijding aan elkaar te behouden.

We kennen veel mensen die getrouwd zijn en open relaties hebben, en hun redenen om te trouwen varieerden van de praktische, financiële en juridische voordelen tot de praktische aspecten van het samen opvoeden van kinderen, tot het symbool van een langdurige en liefdevolle relatie.

Omdat er geen wetten zijn rond het houden van ceremonies, kunnen mensen die ervoor kiezen om meer dan één partner te hebben ervoor kiezen om meer dan één ceremonie van toewijding en liefde te houden.

J. en ik hadden onlangs een verlovingsceremonie en het leek erg op elke andere bruiloft. Ik droeg een witte jurk en we hadden een huwelijksfeest, muziek, geloften en taart.

Dingen die we anders deden, waren onder meer:

• We noemden het een verbintenisceremonie.
• We zijn niet op dezelfde dag wettelijk getrouwd.
• Ik ben van plan mijn achternaam te behouden als we wettelijk gaan trouwen.
• Mijn vader heeft me niet weggegeven.
• We hadden erevrienden (in plaats van bruidsmeisjes en bruidsjonkers), waaronder vrienden van het andere geslacht.
• Onze geloften bevatten niets over monogamie.

Als een van ons ooit nog een langdurige relatie heeft die wordt gekenmerkt door een vergelijkbaar niveau van toewijding, zou ik een ander soort feest en feest verwachten.

“We hebben veel vrienden die open

relaties en het opvoeden van kinderen.”

Omdat ik andere dingen met mijn leven wil doen, denk ik niet dat ik zelf kinderen zal opvoeden. Als ik besluit dat ik een gezin wil stichten, ben ik van plan om kinderen te adopteren.

Mijn open relatie is zeker niet de reden dat ik afkerig ben van het opvoeden van kinderen.

Ik voel me zelfs buitengewoon op mijn gemak met mijn relatiestructuur als een voordeel voor eventuele hypothetische kinderen die ik heb. Meer liefhebbende volwassenen in mijn leven zou meer liefhebbende volwassenen in het leven van mijn kinderen betekenen.

Als J. en ik nog andere partners hadden die co-ouderschap wilden, zie ik niet in hoe dat nadelig zou zijn voor onze kinderen.

Meer tijd, energie, liefde en middelen voor kinderen kan geen slechte zaak zijn (vergelijkbaar met hoe het hebben van stiefouders, tantes, ooms, grootouders, neven en andere ouderfiguren hopelijk liefde en steun toevoegt aan het leven van de kinderen).

We hebben veel goede vrienden en veel kennissen die open relaties hebben en kinderen opvoeden.

Ik ben persoonlijk echter niet hecht met iemand in een huishouden met meer dan twee ouders. Iedereen die ik ken die open is en opvoeden doet dat in een tweeoudergezin.

De openheid, solide communicatieve vaardigheden, mededogen en liefde die de volwassenen oefenen, vloeien over in hun opvoeding, en ik kan er niet zekerder van zijn dat die kinderen zelfbewuste, communicatieve en emotioneel gezonde volwassenen zullen worden.

Bovendien zal de seksuele positiviteit die deze mensen belichamen, zich vertalen in het kennen en respecteren van hun lichaam en hart en het lichaam en hart van anderen door hun kinderen.