El ele tutuşan bir çiftin karşılıklı sevgisinin, hangi eşin ilişkide daha fazla kontrol gösterdiğine bölünebileceğini düşünmek garip, ancak yeni bir çalışma bunu yaptı.
Bununla birlikte, Journal of Homosexuality’de yayınlanan araştırma, bir tür çiftin bu tip belirteçlere karşı bağışık olabileceğini gösteriyor: lezbiyenler.
Çoğu çiftte, ilgili eşlerin boyu açık bir rol oynar ve daha uzun olan yarının tipik olarak aşırı veya daha baskın tutuşu almasına neden olur.
Heteroseksüel çiftlerde bile boy farklılığının bir faktör olarak görülmediği durumlarda bile erkekler, partnerleriyle el ele tutuşurken en baskın pozisyonu alırlar.
Yine de araştırmacılar, aynı cinsiyetten çiftler halindeki 340 kadından, eşleriyle nasıl en rahat şekilde el ele tutuştuklarını göstermelerini istediğinde, çoğunun kendi boylarının dışındaki değişkenler tarafından yönlendirilmediğini gördüler.
“Eşcinsel çiftler sürülmedi
yüksekliklerinin dışındaki değişkenler tarafından.”
Ancak bir istisna, daha önce bir erkekle çıkmış olan lezbiyenlerdi. İlişkide baskın el tutma pozisyonunu alma olasılıklarının daha düşük olduğu bulundu.
Çalışmanın yazarları tarafından incelenen diğer değişkenler arasında yaş, gelir, bölge, ilişkinin uzunluğu ve birlikte yaşamak için harcanan zaman vardı.
Çiftler, araştırmacılara eşlerinin elini en doğal ve rahat şekilde nasıl tutacaklarını göstererek çevrimiçi bir ankete katıldı.
Her katılımcıdan ayrıca hangi partnerin ilişkide daha fazla karar verici olduğunu belirlemesi istendi. Ancak, bu parametrelerin hiçbiri sonuçları belirlemiyor gibiydi.
Çalışmanın ortak yazarları Alison Che ve Richard Wassersug, heteroseksüel çiftlerde olduğu gibi sonuçları etkileyen diğer tek değişkenin ilgili boy olduğunu söyledi. Bu genellikle sadece biyomekaniğin bir işlevi olarak görülür.
Araştırmacılar, “Sonuçlarımız, el ele tutuşma pozisyonunun, en azından bir kadın-kadın ilişkisi içinde, ortaklar arasında bir baskınlık veya güç farklılığını yansıtmadığını gösteriyor” diye yazdı.