Bağlılığın 7 Aşaması

Diğer tüm insani süreçlerde olduğu gibi, romantik ilişkiler de belirli bir kronolojik yol izler ve karmaşıklık içinde gelişir. Bir ilişkinin ilerlemesi sırasında, her biri belirli belirteçlerle tanımlanan çeşitli bağlılık aşamaları vardır.

Kalple ilgili konularda her şeyde olduğu gibi, her çift farklıdır. Bu, kesin bir zaman çizelgesi, katı ve hızlı kurallar ve hiçbir garanti olmadığı anlamına gelir.

Bununla birlikte, çoğu çift tarafından geleneksel olarak gözlemlenen bazı somut bağlılık aşamaları vardır ve her birinin önemli bir anlamı vardır.

İlk bakışta, bu herhangi bir taahhüt gerektirmeyebilir, ancak bu kesinlikle doğru değil. Birini tanımak için, onu tanımak için bir taahhütte bulunmanız gerekir. Bu, zaman ve enerji yatırımı olarak kendini gösterir.

Aşama I sırasında akşam yemeği tarihleri, düzenli telefon görüşmeleri ve diğer iletişim biçimleri gereklidir. Bu, siz ve eşiniz birbirinize aşık olduğunuz zamandır ve her şey yolunda giderse, bir sonraki aşamaya geçersiniz.

Bu dönemde ilişki daha önemli hale gelir. Diğer kişiye daha derin bir düzeyde, derin bir kendini ifşa seviyesi içeren bir taahhütte bulunursunuz. Kendi fasulyemizi dökeriz ve diğer kişinin de aynısını yapmasını bekleriz. Bu, nihayetinde her iki tarafın da risk almaya istekli olmasını gerektirir.

Büyük ölçüde, bu aşamada, duyguların sadece fiziksel bir çekiciliği aşmasına neden olan gerçek yakınlık kurulur. İlişkiler bu aşamayı geçemezse, bunun nedeni, birinin kendini bu düzeyde savunmasızlığa maruz bırakamaması veya gösterememesidir.

Her iki taraf da birbirlerine güvendiklerini ve geçici bir ilişkiden fazlasını istediklerini keşfettiklerinde, her biri özel olacaklarını kabul eder. Bu büyük bir adım, hafife alınmaması gereken bir karar.

Tipik olarak, bu aşama, her bir kişinin diğerine bağlılık düzeylerini tartıştığı, “ilişkinin durumu” olarak bilinen konuşma ile tanımlanır.

Ne yazık ki, kadınların çoğu bu aşamaya erkeklerden önce ulaşır ve bu da felaket sonuçlara yol açabilir. Konuşmayı hızlandırmak isteyecek ve o geri çekilecek, böylece ya ilişkiyi zorlayacak ya da bir çığlık atarak durma noktasına gelecek.

“Alınmaktan daha büyük bir hediye yoktur.

ruh eşinle bir ömür geçirmek için büyük bir fırsat.”

Bu, kadınların beklediği güzel bir an: bu üç küçük kelimeyi duymak. Bu, bir erkeğin kendi başına gelmesi gereken bir idraktir ve bunu ancak canı istediğinde söylemelidir. (Seks sırasında ya da duymak istediğinin bu olduğunu düşündüğü için değil.)

Şimdiye kadar ana hatlarıyla belirtilen aşamalardan bu, ulaşılması en uzun sürecek – ya da en azından olması gerekiyor. Bu, aceleye getirilecek bir bağlılık düzeyi değildir, çünkü iki insan, birbirlerini sevdikleri ve hayatlarının geri kalanını birlikte geçirmeyi planladıkları gerçeği dışında başka bir nedenle nişanlanmamalıdır.

Evlilik, nihai bağlılıktır ve genellikle çoğu insanın başlangıçta aşkı ararken istediği şeydir. Pek çok insan bu olayın ötesini göremez ve rezil koridorda yürümenin ötesinde, fırtınalar, mayınlar ve kayınvalideler arasında bir ömür boyu birlikte yürümenin geldiğini unutur.

Üzücü gerçek şu ki, Amerika’daki tüm evliliklerin yüzde 50’si boşanmayla sonuçlanıyor. Bunun nedeni büyük ölçüde karı kocaların birbirlerine bağlılıklarının bu aşamasına geldiklerinde gerçekçi olmayan beklentilere sahip olmalarıdır.

Sevgi dolu, sağlıklı ilişkiler çalışmayı gerektirir. Hepsi çiçek ve güneş ışığı değil. Aşama I’de deneyimlenen sığ duygulardan çok daha fazlasıdır.

Çok fazla insan, evliliklerinde kayıtsız hale gelir ve işler sıkıcı veya düpedüz zorlaştığında hayal kırıklığına uğrar. Evlilik yeminleri, özel bir taahhüt ve günlük yenileme gerektirir. Bunu söylemek yapmaktan daha kolay tabii.

İki insan tanıştığında, aşık olduğunda, evlendiğinde ve ilişkilerini her şeye rağmen yürüttüğünde, insan deneyiminin en yüksek ifadesini fark ederler. Gerçek aşk bir duygu değil, bir eylemdir ve ruh eşinizle bir ömür geçirmek için büyük bir fırsata sahip olmaktan daha büyük bir hediye yoktur.