Çocuklar gürültülü, dağınık, pahalıdır ve çok fazla bakım gerektirir. Aynı zamanda komik, koşulsuz sevgi dolu ve sevimli küçük ahmaklardır. Çocukları hiç sevmeyen ve asla kendi çocuklarına sahip olmayı planlamayan kadınlardan biriyseniz, bir erkek bunu neden değiştirsin?
Anne tipi olmadığınızı kabul etmekte sorun yok. Aslında, birçok kadın toplumdaki rollerinin bu olduğunu düşündükleri için bebek sahibi oluyor. “Bana göre değil” demek gayet güzel.
Peki, hayatının o kısmı hakkında dürüst olup da çocuğu olan bir adama aşık olduğunda ne yaparsın? Dikkat olmak. İlişkinin başlangıcında (ben buna “balayı” dönemi diyorum) her şey güller ve gökkuşakları gibi görünür. Adam muhtemelen seni çocuklarından uzak tutuyor, bu yüzden “Hey, haftada bir 5 ve 8 yaşındaki bir çocukla pizza yemeyi kaldırabilirim” diye düşünüyorsun.
Gerçek şu ki, geleceğe bakmanız gerekiyor. Üvey anne olma konusunda istekli, yetenekli ve neşeli misiniz? Bu adamla evlenirsen ve çocuğun annesine bir şey olursa, annelik rolü üstlenmen gerekir. Bununla başa çıkabilecek misin? Yapamıyorsanız, kendinizi denklemden çıkarmanın zamanı geldi. Kendinizi kazınmış dizleri temizlerken, kurabiye pişirirken ve bu çocukları koşulsuz olarak severken görebiliyorsanız, o zaman tam olarak taahhütte bulunun.