Yeni araştırmalar, çocukların anne ve babayla olan etkileşimlerinin, romantik ilişkileri açısından ne kadar başarılı olacaklarının güçlü bir göstergesi olabileceğini gösteriyor.
“Çocukluğun Uzun Erişimi” başlıklı çalışma, 3.980 katılımcının verilerini yorumlayarak, hem ebeveynlerini hem de ortaklarını içeren bir kişisel tarih anketine nasıl yanıt verdiklerini karşılaştırdı.
Yazarlar Eva-Maria Merz ve Suzanne Jak, genç yaşlarda belirli bir ebeveyne aşırı bağlanma ve genel yalnızlık düzeyleri de dahil olmak üzere psikolojik faktörlerin bir karışımını araştırmak istediler.
Bağlanma açısından, özellikle babalara yakın olmak, ileride ilişki sorunlarının oldukça güçlü bir yordayıcısı olduğunu kanıtladı.
“En çok bildirilen sorun,
annelerle aşırı bağlı ilişki.”
Yaşam Dersindeki Gelişmeler Araştırması’nın son sayısında yayınlanan çalışma, çocukluktaki stres düzeylerini mevcut yalnızlık düzeyleriyle ve her iki aşamada da aile ve eşlerle olan ilişkilerin kalitesiyle karşılaştırdı.
Yazarlar, bu sonuçların iki ebeveynin birden daha iyi olduğu fikrini zayıflatmadığını açıkladı.
Jaks, anne ve babaların çocukları ile zamanla değişebilen farklı sorumluluklar ve bağlantılar üstlendiğini hatırlatır.
En çok bildirilen sorun, hem erkek hem de kadınlar için annelerle aşırı bağlı bir ilişkiydi.
Bununla birlikte, devam eden kavgalar da dahil olmak üzere, anneleriyle yakın ama zor bir ilişki olduğunu bildiren yetişkinler bile daha sağlıklı bir ilişki geçmişi bildirdiler.
Yine de, ilişkide sorun olduğunu sürekli kanıtlayan, annemle bir bağlantının olmamasıydı.