Dlaczego uczciwość jest zawsze najlepszą polityką podczas randek

Jest takie stare powiedzenie, które ludzie często powtarzają, gdy są rozdarci między mówieniem małych białych kłamstw, które prowadzą do kupy gówna.

To zdanie używane przez cały czas w filmach, programach telewizyjnych i innych formach przekazu, które uważam za bardzo pouczające, ponieważ sprawiają, że chcę czytać książki.

To zdanie:

Ludzie boją się randek online, ponieważ boją się, że nie spotkają uczciwego faceta.

Randki są jak łowienie na różne gatunki ryb – niektóre z nich nie potrafią pływać we właściwy sposób, a inne nigdy nie kąsają przynęty.

Celem randek jest spróbowanie czegoś nowego, poznanie kogoś nowego i sprawdzenie, czy masz odpowiednią przynętę na tę konkretną rybę.

Kiedy zwisam haczykiem w rozległych zakamarkach sieci World Wide Web, spotykam młodego chłopaka, którego nigdy wcześniej nie widziałem. Zwykle na tej stronie twarze stają się tak znajome, że można powiedzieć, jak bardzo się postarzały, gdy przesyłają nowe zdjęcia.

Nowe zdjęcie od razu przykuwa moje zdrowe oko, ponieważ uśmiech oślepiający perłowobiałą biel zamiast na inne części ciała. Chętnie klikam w profil i patrzę na powiększony obraz tego nowego potencjału.

Jest wysoki – stoi prosto jak strzała. Ten brązowy duch mokki pokazuje swój fotogeniczny talent, opierając się o ścianę, z lekko uniesionym łokciem, tak aby policzek spoczywał na dłoni.

Oślepiające perłowe biele przyciągają mnie jeszcze głębiej po bliższym przyjrzeniu się, ponieważ podkreśla je uśmiech. Jego uśmiech jest tak przyjazny, że cegiełki będą się nad nim łasić.

Oczy dopełniają uśmiech. Są bardzo otwarte i łatwe do zobaczenia. Obraz jest bardzo wyraźny – to rzadkość na tym portalu randkowym.

Jest erudytą gramatykiem, o czym świadczy pisownia i gramatyka, którą pokazuje, kiedy pisze o swoich różnych zainteresowaniach i przemyśleniach.

Jest kolekcjonerem kotów, a to sprawia, że chcę go natychmiast poślubić. Uwielbia czytać każdy gatunek, a nawet zamieszcza link do swojego profilu Goodreads.

Ponieważ zawiera profil Goodreads, ślubuję śledzić to hebanowe bóstwo.

Zauważyłem jednak, że brakuje wszystkich podstawowych szczegółów, mimo że tekst opisowy to rekompensuje. Wzrost, waga, status związku i kolor włosów są puste.

Jedyne pola, które są wypełniane, to status HIV oraz miejsca na palenie i picie – nie zgadza się na oba. Gdy patrzę na jego stymulujące zdjęcie, słyszę, jak anioły zaczynają śpiewać, gdy pojawia się powiadomienie, że oglądał MÓJ profil.

Gdy się gapię, kilka minut później pojawia się kolejne powiadomienie i zdaję sobie sprawę, że przez ostatnie kilka minut byłem w niebie.

Otwieram go z drżącymi kliknięciami.

“Cześć! Nazywam się Alex. Muszę tylko powiedzieć, że jesteś słodka.”

Ta gra nie jest dla mnie nowa, więc uśmiecham się, zanim mam szansę przeczytać następną linijkę.

„Zdaję sobie sprawę, że powyższe zdanie nie sprawi, że cię przekonam, biorąc pod uwagę twój profil, więc chcę się formalnie przedstawić. Chciałem tylko powiedzieć ci coś, czego możesz nie wiedzieć”.

Ta percepcja sprawia, że moje palce latają tak szybko, że wywołują zmiany pogodowe.

Dziesiątki wiadomości, które mogłyby konkurować z ustawodawstwem w Białym Domu, prowadzą nas do wspaniałej nocy.

Siedzimy w kwitnącej restauracji, w której nigdy wcześniej nie byłam, nasi podglądacze wpatrzeni w siebie, jakbyśmy urodzili się, by wpatrywać się w siebie wśród błyskotliwej rozmowy i hałaśliwego śmiechu.

Jemy i rozmawiamy, podkreślając dobrą zabawę przepływami uczuć i myśli. Kiedy kolacja się kończy, nie mogę uwierzyć, że jest singlem, więc pytam go, czy jest.

„Czy jestem singlem? O Boże, nie. Nie jestem singlem”.

Natychmiast czuję, że blednę, gdy mój mózg zacina się w odpowiedzi. Moje usta jeszcze się nie zająkły.

“Powinieneś dostać co

chcesz szczerze.”

„Nie jestem singlem. Mam otwarty związek z facetem”.

W ogóle w nie nie wierzę i wierzę, że są one bardziej kłopotliwe, niż ktokolwiek zauważa. Mówię mu to, ale zapewnia mnie, że teraz to norma.

– Po prostu nie rozumiem, jak twój chłopak byłby w porządku, gdybym tu była – parskam.

Uśmiecha się bardzo spokojnie, w ogóle nie speszony moją moralnością.

„Cóż, Robercie. Wszyscy mamy inne uczucia i myśli. On i ja mamy inne pomysły na związek niż ty. Myślałem, że będziesz w tym całkiem nieźle. “

Kręcę głową tak mocno, że wiatr się zatrzymuje. Jego zachowanie zmieniło się w gorzki gulasz. To teraz widzę pierścionek na jego palcu. Jest żonaty.

„Nie. Nawet jeśli mówicie sobie nawzajem, co robicie, a ja nawet nie wiem, czy to robicie, to jest oszustwo. To nie jest nic otwartego. Wchodzicie za zamknięte drzwi, żeby dostać coś, co chcecie dostać. Powinieneś to otrzymać z otwartością i szczerością.”

Kręci głową, uśmiecha się i klepie mnie po dłoni, jakbym była dzieckiem w stanie delirium. – Po prostu nie rozumiesz. W porządku.

Niedługo potem widzi mnie z powrotem w moim mieszkaniu, a potem wychodzi, przytulając mnie. Jego głos przepełniony szczerością, woła, że dobrze się bawił. Muszę przyznać, że ja też.

Kilka dni później siedzę w kawiarni dla gejów i piszę artykuł, kiedy wyczuwam, że ktoś siada naprzeciwko mnie. Patrzę w górę i jest tam Alex.

Pracownik sprząta mieszkanie Alexa i rozmawiają. Ponieważ jestem blisko, gapię się na pasujące pierścienie na ich palcach. Nagle robotnik podróżuje, a kawa wkrótce chlapie w moim kierunku.

Mąż Alexa szybko podchodzi i wyciera bałagan. Jest tak samo przyjazny jak Alex, ma głęboką ciemną skórę i bardzo delikatne dłonie. Jego uśmiech jest zaraźliwy.

“O rany. Tak mi przykro kochanie. Wszystko w porządku?” – pyta, czyszcząc wyciek. Jest ukochanym – zasługuje na coś lepszego.

– Tak. Nic mi nie jest. Właściwie, myślę, że niektórzy weszli na ten stół. Możesz to wytrzeć?

“Jasne, cukier!” on tryska. “Zaraz wracam, dobrze?” Kiedy idzie po serwetki, szybko wpisuję wiadomość na telefonie leżącym na stole.

Wraca z rozmachem, szczerze przepraszając, że przerwał mi pisanie. On naprawdę jest kochany.

– Tutaj – mówię, wskazując na lewą stronę mojego telefonu. Zaczyna wycierać, a potem czyta wiadomość, którą napisałem: „Alex wyszedł ze mną wczoraj wieczorem i z innymi”.

Wkrótce wyjeżdżam. Kiedy wstaję do wyjścia, płaczliwy głos mówi „Dziękuję”. Nie wiem, jak powiedzieć, że jesteś mile widziany.