Zal cyberjaloezie je relatie verpesten?

De online ervaring heeft het datinglandschap in de moderne tijd zeker veranderd. Een eindeloze reeks profielen die erop wachten om aangeklikt te worden en de onmiddellijke bevrediging van realtime chatten heeft het potentieel van een continue aanvoer van nieuwe datums bijna realiteit gemaakt.

Maar het informatietijdperk brengt nog een meer sinister element met zich mee: onmiddellijke achtergrondcontrole met een paar klikken op Google, evenals het maken van ons leven tot een open boek op sites zoals Facebook. Je kunt je afvragen: heeft deze overdaad aan informatie mannen jaloerser gemaakt op de vrouwen met wie ze uitgaan? En helpt of schaadt dit buffet van foto’s en gegevens de datingscene en relaties?

We verwijzen lachend naar onze uren op Facebook die onze vrienden en geliefden bekijken als ‘stalken’, wat een slinkse en vaak crimineel tijdverdrijf is in de niet-virtuele wereld. Veel mensen plaatsen genoeg informatie om ons meer te geven dan een kijkje in hun privégedachten die ooit in dagboeken of dagboeken waren opgesloten.

De alomtegenwoordigheid van telefooncamera’s en smartphones maakt het nu mogelijk dat iemands dronken exploits en zelfs onschuldige “vriendenknuffels” over de hele wereld worden geplaatst door onze vrienden en “gelabeld” zonder onze toestemming, bijna zoals ze gebeuren.

Er wordt weinig aan de verbeelding overgelaten. Nou, eigenlijk is dat niet echt het geval: een eindeloze stroom van “jaloezietriggers” kan onze verbeeldingskracht in staat stellen om veel van de ontbrekende details in te vullen. Er zijn grenzeloze mogelijkheden voor verkeerde interpretaties:

• Een foto van ons meisje dat lacht naar (of bij?) iemand in een nachtclub.
• Een foto van een palooka met zijn arm om haar schouders. Ze is misschien gek, maar we denken dat ze een gewillige deelnemer is.
• Een kerel die we niet kennen, plaatst een gelukkige verjaardagsbericht of commentaar op haar zwembroekfoto.

Is een relatie bestand tegen dit soort niet-wetenschappelijk onderzoek? Worden jongens die normaal niet jaloers zijn, beschaamd, geschokt en boos over informatie die in eerdere generaties nooit onder hun aandacht zou zijn gebracht? Soms.

“De noodzaak om onze liefdevolle relaties te koesteren door middel van

banden van menselijk contact, emotie en intuïtie kunnen niet

worden vervangen door de spam die door een microprocessor wordt uitgespuwd.”

Veel relaties beginnen, spelen zich af en eindigen uitsluitend online. Deze cyberaanvallen kunnen ook solide, bloeiende relaties verstoren.

Experts zijn het er algemeen over eens dat een man jaloerser wordt bij de gedachte dat een andere man de privéruimte van zijn vrouw fysiek schendt, terwijl vrouwen zich eerder zorgen maken over het feit dat haar man een emotionele of liefdevolle band met een andere vrouw deelt. De online wereld biedt eindeloze mogelijkheden voor beide.

Zowel “chatseks” als romantische e-mails floreren in de virtuele omgeving, waar iedereen het avontuur van zijn leven kan beleven met een vreemde. Maar hoe verhoudt dit zich tot echte ontrouw als het gaat om onze jaloerse reactie?

Een studie uit 2010 door Guadagno en Sagarin onderzocht en vond interessante vergelijkingen. Mannen waren nog steeds meer overstuur en jaloers op de cyberseks-exploitaties van hun vrouwen dan op romantisch online flirten, en vrouwen waren nog jaloerser op het emotionele verraad dan op gratis cam-seks. Toch ontdekten ze dat “online ontrouwsituaties minder beangstigend werden beoordeeld dan conventionele ontrouwsituaties. Met andere woorden, mannen en vrouwen waren niet zo jaloers bij online ontrouw.”

Ten eerste zijn jaloerse mensen jaloerse mensen. Zoals Dr. Amy Muis van de afdeling Psychologie aan de Universiteit van Toronto het uitdrukte: “Hoe jaloers ik ben in mijn leven hangt samen met hoe jaloers ik ben op Facebook. Dat zijn geen twee afzonderlijke entiteiten.” Als we het ‘jaloezie-gen’ hebben, zullen we jaloers zijn met of zonder Facebook.

Ten tweede geeft de overvloed aan online informatie ons veel meer mogelijkheden om dingen te vinden om jaloers op te zijn. Net als ‘dood door duizend papiersneden’, kan de virtuele wereld worden gezien als jaloezie met duizend penningen tot in de lies. Veel kleine details kunnen samen een grote pijn vormen, vooral wanneer ze worden uitvergroot door onze slechtste aannames.

Ongetwijfeld zullen sommige mensen kogels ontwijken dankzij de informatie die ze online vinden, terwijl anderen geweldige relaties opgeven om niets. Meer dan ooit vereist de realiteit van deze nieuwe virtuele omgeving dat stellen meer face-to-face en hart-tot-hart communicatie hebben om door te komen. De behoefte om onze liefdevolle relaties te koesteren door middel van menselijk contact, emotie en intuïtie kan niet worden vervangen door de spam die door een microprocessor wordt uitgespuwd. Sommige oude en universele waarheden zullen nooit door technologie worden veranderd.