Wat halen vrouwen uit open relaties?

Mijn partner J. en ik hebben elkaar leren kennen tijdens onze derde schoolweek. Ik was 18 en hij 17. Je kiest niet wanneer je iemand ontmoet met wie je een lange, lange tijd wilt doorbrengen. Soms gebeurt het gewoon wanneer je het het minst verwacht.

We hadden een geweldige universiteitservaring, maar het was zeker geen stereotype. Er waren geen gekke feesten of tonnen afspraken.

We hadden veel seks, maar dan met elkaar. Aan het einde van de universiteit besloten we de sprong te wagen en samen te gaan studeren.

We lazen “Sex at Dawn” van Christopher Ryan en Cacilda Jetha. Het uitgangspunt van het boek is dat monogamie een culturele constructie is en, evolutionair gezien, mensen werden gebouwd voor promiscuïteit.

Samen het boek lezend, waren we allebei veranderd. We keken elkaar met nieuwe ogen aan en samen besloten we dat we ‘iets anders’ wilden verkennen.

Ik voelde me gemachtigd en besloot online onderzoek te doen. Ik herinner me dat ik ‘alternatieven voor monogamie’ typte.

Woorden als nonmonogamie, swingen en polyamorie maakten geen deel uit van mijn vocabulaire. Ik had geen idee hoe een relatie die niet monogaam was eruit zou kunnen zien.

Mijn enige ontmoeting met het woord “polyamorie” was op een poster in de studentenhuizen tijdens college: “Polyamory Berkeley heeft deze vrijdagavond een knuffelplasfeest!”

Ik schrok toen en ik heb het nooit begrepen. (Nu wel.)

Ons eerste uitstapje was naar een parenclub in de stad. Swingen voelde als eerste stap veilig en comfortabel voor ons.

Veel stellen ‘spelen’ alleen samen, en er zijn verschillende ‘niveaus’ van swingen: seks in dezelfde kamer, zachte ruil en volledige ruil.

We konden samen beslissen hoe we seks met andere mensen verkenden.

Nu, bijna twee jaar later, hebben J. en ik een relatie die weinig of geen grenzen en regels kent. We hebben met z’n tweeën gespeeld in swinger-ruimtes en we hebben apart gedate en secundaire relaties gecultiveerd.

Onze relatie ziet er nu meer ‘poly’ uit dan ‘swingers’, maar we noemen het niet echt omdat elke open relatie net zo uniek is als de mensen erin.

Een woord kan toch niet al die diversiteit vatten.

“We creëren en onderhouden een relatie

dat maakt ons zowel tevreden als voldaan.”

Wat haalt een vrouw uit een open relatie? Ik zal uit persoonlijke ervaring spreken:

Ik identificeerde me vroeger als hetero. Ik identificeer me nu als queer, omdat ik heb kunnen ontdekken dat ik me aangetrokken voel tot mensen over het hele genderspectrum.

Wie wist dat ik dol was op touwspel, dominantie, onderwerping en exhibitionisme?

Wanneer ik negatieve gevoelens ervaar, zoals jaloezie, uitsluiting, onzekerheden over mezelf of angst om vervangen te worden, geeft het me de kans om aan mezelf te werken.

Ik ben emotioneel gezonder en onafhankelijker vanwege onze open relatie en het werk dat ik doe om een sterker persoon te worden.

Toen J. en ik die eerste vier en een half jaar samen waren, was onze relatie niet opzettelijk. Het is gewoon gebeurd.

Nu we een open relatie hebben, weten we allebei dat we dat zijn kiezen om samen te zijn en een relatie aan te gaan en te onderhouden die ons zowel tevreden als voldaan maakt.

Ik was vroeger zo bang om vals te spelen (dat ik vals zou spelen of dat J. zou doen). Ik maak me gewoon geen zorgen meer over valsspelen .

We zijn nu zo eerlijk en hebben zo’n basis van open en eerlijke communicatie dat valsspelen niet meer mogelijk is. Wat een opluchting.

De afgelopen twee jaar sinds J. en ik onze relatie hebben geopend, zijn dynamisch geweest, en hoewel we zeker onze ups en downs hebben gehad, is het allemaal de reis waard geweest.

Ik ben opgewonden als we samen vooruit kijken.

Ik zou vereerd zijn om mijn verhaal te blijven delen en advies en feedback te geven aan mensen die geïnteresseerd zijn in het verkennen van ethische nonmonogamie.

Heb je ooit een open relatie gehad? Zo ja, wat heb je uit de relatie gehaald?