Kinderen zijn luidruchtig, rommelig, duur en hebben veel onderhoud nodig. Het zijn ook hilarische, onvoorwaardelijk liefhebbende en knuffelige kleine boefjes. Als jij een van die vrouwen bent die nooit van kinderen heeft gehouden en nooit van plan was om er zelf een te hebben, waarom zou een man dat dan veranderen?
Het is oké om toe te geven dat je gewoon niet het moederlijke type bent. Veel vrouwen krijgen uiteindelijk baby’s omdat ze denken dat dat hun rol in de samenleving is. Het is prima om te zeggen: “Het is niet voor mij.”
Dus wat doe je als je eerlijk bent geweest over dat deel van je leven, maar dan val je voor een man die kinderen heeft? Doe voorzichtig. In het begin van de relatie (ik noem dit de ‘huwelijksreis’-periode) lijkt alles rozen en regenbogen. De man houdt je waarschijnlijk op een armlengte afstand van zijn kinderen, dus je denkt: “Hé, ik kan wel een keer per week pizza eten met een 5- en 8-jarig kind.”
De waarheid is dat je in de toekomst moet kijken. Ben je bereid, bekwaam en blij om stiefmoeder te worden? Als je met deze man zou trouwen en er gebeurde iets met de moeder van het kind, dan zou je een moederrol op je moeten nemen. Zou jij dat aankunnen? Als je dat niet kunt, is het tijd om jezelf uit de vergelijking te verwijderen. Als je jezelf kunt zien geschraapte knieën schoonmaken, koekjes bakken en onvoorwaardelijk van deze kinderen houden, zet je dan volledig in.