Wanneer single zijn echt klote is
Soms is het klote om alleenstaand te zijn.
Voordat je met je ogen naar me rolt, wil ik ook zeggen dat als je een regelmatige lezer van mijn blog bent, je weet dat ik op geen enkele manier het gevoel heb dat je een man nodig hebt om je compleet te maken, gelukkig te zijn of een vervuld leven te leiden.
Ik ben nu al meer dan vier jaar gelukkig vrijgezel en heb meer dan 50 blogposts geschreven die dat aantonen.
Nu die disclaimer gezegd is (nou ja, getypt), laat me ook stellen dat er bepaalde momenten zijn waarop single zijn in feite zuigt:
1. Als mijn grootmoeder zegt dat ik mijn eieren moet gebruiken
Ja, dit gebeurde in het openbaar toen we in een winkel waren. Als je 82 bent, kun je letterlijk alles zeggen wat je wilt en ermee wegkomen. Het gebeurde als volgt:
Ik: “Nanny, ik geef niet echt om trouwen.”
Nanny: “Hoe oud ben je nu?”
Ik: “33.”
Nanny: “Je kunt die eieren beter opgebruiken voordat ze opdrogen.”
Dit is waarom dit stom is:
- Wie wil zijn oma teleurstellen?
- Ik ben 33 jaar oud en mijn eieren drogen op.
- Ik heb letterlijk geen haast om te trouwen of kinderen te krijgen.
- Er zijn er eigenlijk geen vier. Ik hou gewoon van even getallen.
OK, dus ja, ik ben vrijgezel, ik heb geen haast om te trouwen en ik ben ook niet doelbewust op zoek naar een man om mee voort te planten.
Dit is een geval waarin single zijn klote is, omdat ik denk aan het feit dat mijn beide grootmoeders op leeftijd zijn, en als ik iemand zou vinden om mijn leven mee door te brengen, zou ik graag willen dat ze hier allebei zijn.
2. Als ik ziek ben
Aangezien ik een 33-jarige volwassen vrouw ben (ik heb mijn eigen huis en woon niet meer bij mijn ouders), is een van de slechtste tijden om alleen te leven wanneer je ziek bent, en ik bedoel niet dat je een koud ziek.
Ik bedoel de griep, longontsteking, bronchitis, kan niet naar het werk, rijd zelf naar de eerste hulp, kan niet praten, uit bed komen is onmogelijk en zelfs mijn wimpers doen een beetje misselijk.
Ik ben al die dingen geweest en moest alleen voor mezelf zorgen.
Dit is waarom dit stom is:
Voor mezelf zorgen is niet het probleem, en gelukkig heb ik geweldige ouders die medicijnen en sap hebben afgeleverd en me hebben gecontroleerd als ik ziek ben (onmetelijk gezegend met die twee).
Het is het feit dat ik het allemaal alleen moet doen. Eens, voor één keer, wil ik dat iemand mijn soep voor me maakt, naar de apotheek gaat en mijn medicijnen voor me haalt, mijn glas sap inschenkt en me naar de eerste hulp brengt.
Weet je hoe moeilijk het is om jezelf naar de spoedeisende hulp te rijden als je bronchitis hebt, spiertrekkingen hebt door zo hard hoesten vanwege de bronchitis en longontsteking bovenop astma?
Nou, dat doe ik omdat dat mij net is overkomen! Verdomme, dat is een tijd waarin single zijn zeker gezogen, zoals heel, heel hard gezogen.
3. Bij het dragen van boodschappen in mijn appartement
Nu heb ik de minachting die ik hiervoor heb in eerdere berichten aangegeven, maar laat me dit onderwerp in detail bespreken.
Ik kook 80 procent van alles wat ik eet, dus als ik boodschappen doe, koop ik veel boodschappen. Soms, als ik voor een of twee dingen ga, bedenk ik een recept dat ik kan maken en uiteindelijk koop ik er meer.
Laat me niet eens beginnen aan een reis naar Target. Weet je wat, ik ga aan de slag met wat er bij Target gebeurt. Ik koop een bepaald brood dat letterlijk alleen bij Target wordt verkocht.
Nu weet ik dat ik niet de enige ben die Target binnenloopt voor één item en eindigt met een lopende band vol rotzooi die je niet eens nodig hebt. Rechts? Het is de beste van ons overkomen.
Onnodig te zeggen dat er winkeluitjes zijn, of het nu gaat om boodschappen, haarbenodigdheden of willekeurige items van Target die ik nooit nodig had, ik moet al die rotzooi zelf naar mijn appartement dragen.
Dit is waarom dit stom is:
Omdat de parkeerplaats voor mijn appartement niet dicht bij de ingang van mijn gebouw is. Ook omdat ik boven woon.
Wat als het ’s avonds 22.00 uur is en er een enge man op straat loopt en je hebt twee armen vol tassen en je wordt bang? Waar ga ik hem mee bestrijden? Brood? Die goedkope sweats die ik kocht? Of misschien die deodorantstick die ik in de uitverkoop vond?
Ik zou graag mijn boe-geroep kunnen bellen en hem naar beneden en om de hoek laten komen om me te helpen al deze tassen naar binnen te dragen of de deur naar mijn gebouw te openen, zodat ik niet worstel of me beneden om 22.00 uur ontmoet, dus ik doe het niet ben niet zo bang voor meneer Griezelig.
4. Wanneer die nieuwe enge film uitkomt
Ik ben een horrorfilmliefhebber. Als kind keken mijn moeder en ik naar elke enge film of tv-show die er maar zou komen.
Serieus, ik was de enige jongen op school die naar “Tales from the Crypt”, “The Alfred Hitchcock Hour” en “The Twilight Zone” keek. Elke vrijdag gingen mijn familie en ik naar de videotheek om banden te huren, dat is VHS voor jullie jonge dollars. Misschien moet je het even Googlen.
Hoe dan ook, mijn broer, zus en vader kozen allemaal komedies en tekenfilms, maar mijn moeder en ik kozen alle horrorfilms. We moesten ze in de gaten houden nadat ze allemaal waren gaan slapen omdat ze zo bang waren!
Dit is waarom dit stom is:
Elke keer als er een nieuwe enge film uitkomt, probeer ik iemand te vinden die met me mee wil gaan kijken, maar niemand gaat. Mijn moeder haat het theater. Ze vindt het te luid en houdt niet van de drukte.
Eigenlijk heeft mijn horrorpartner me in de steek gelaten, tenzij ik met haar naar de films kijk in het huis van mijn ouders.
Ik weet dat ik alleen naar de film kan, maar er is iets met horrorfilms dat ervoor zorgt dat je met iemand mee wilt gaan. Rechts?
Het is een beetje zoals wanneer je naar de Halloween-doolhoven of angstnachten gaat. Het maakt het nog leuker als je iemand hebt om je aan vast te grijpen als je bang bent.
Ik kijk veel naar spookverhalen en enge films in mijn eentje, maar ik zou het niet erg vinden om een paar mooie sexy armen om me heen te hebben als ik van schrik opspring. Beoordeel me.
5. Als ik een ouder echtpaar samen zie
Hier is het ding: zoals ik al heb gezegd, niet alleen in dit bericht, maar ook in het verleden, een getrouwde vrouw zijn en kinderen hebben, is niet iets waar ik naar streef.
Ik ben spiritueel en emotioneel vervuld en het is gewoon een bonus om iemand te hebben om mijn leven mee door te brengen.
Ja, ik ben onafhankelijk. Ik maak mijn dromen waar. Ik zorg financieel voor mezelf en heb familie en vrienden, maar een man hebben om dit alles mee te delen zou absoluut geweldig zijn.
Dit is waarom dit stom is:
Een partner hebben om in mijn succes te delen, zondagavond met mijn ouders te dineren, mijn oma’s en zus te ontmoeten, is voor mij de kers op de taart.
Voor mij gaat het om het soort liefde hebben dat je niet per se van je familie en vrienden kunt krijgen. Je familie kan van je houden en je steunen, maar romantische liefde en partnerschap is totaal anders, zoals we allemaal weten.
Nu ik mijn 34e verjaardag nader, heb ik hier veel over nagedacht. Ik voel dat ik nu klaar ben om mijn leven met iemand te delen en niet omdat ik voel dat ik een man nodig heb, maar omdat ik echt opgewonden ben om mijn hart aan iemand te geven.
Als ik een bejaard stel zie dat samen hand in hand of lacht, voel ik me zeker hoopvol voor mijn toekomst.>
Amie Katelyn
MS, RD en schrijver
Amie is onze datingheld en ze weet alles over hoe ze de relatie tussen mensen kan verbeteren! Ze heeft uitstekende vaardigheden die ze gebruikt om het leven van mensen beter te maken!
Top datingwebsites
