Waarom je niet weet hoe je moet flirten

De wereld is gevuld met mooie en interessante vrouwen die het moeilijk hebben om de begeerlijke mannen die ze ontmoeten aan te trekken. Op het eerste gezicht lijkt dit fenomeen niet zo logisch. Het feit dat er genoeg schijnbaar in aanmerking komende vrouwen in de wereld zijn die geen kwaliteitsmannen kunnen aantrekken, lijkt alle reden te tarten.

Mijn ervaring is dat er een reden is waarom deze vrouwen moeite hebben om de gewenste dates te krijgen. Deze vrouwen weten niet hoe ze moeten flirten. Deze vrouwen weten niet hoe ze hun rol moeten spelen in de strijd tussen man-vrouw dynamiek.

Mannen en vrouwen zijn verschillend, en de verschillen tussen de seksen moeten worden omarmd, niet ontkend.

Het bespreken van de verschillen tussen mannen en vrouwen leidt vaak tot terugslag vanwege het (ongelukkige) feit dat vrouwen hard hebben moeten vechten voor gelijkheid binnen onze cultuur, binnen onze economie en binnen elke andere maatstaf van waarde die onze samenleving opwerpt.

Hoewel de verschillen tussen mannen en vrouwen geen rol mogen spelen bij sociale of economische beslissingen, moeten ze een grote rol spelen in de persoonlijke relaties tussen mannen en vrouwen.

Gelijkwaardigheid zoeken tussen mannen en vrouwen op het werk is een geweldig idee. Verwachten dat mannen en vrouwen exact dezelfde genderneutrale rol spelen in hun relaties is een recept voor een ramp.

Als het gaat om seks, daten en relaties, moeten mannen en vrouwen complementaire tegenpolen van elkaar spelen.

Of, zoals relatiegoeroe David Deida zegt: “Binnen een relatie moet de ene persoon de rol van de ‘ravisher’ spelen en de ander de rol van de ‘ravishee’.

En in de overgrote meerderheid van de man-vrouw persoonlijke relaties moet de man de eerste spelen en de vrouw de laatste.

“Als je hem je uiteindelijk nooit laat hebben aan het einde van de…

achtervolgen, dan blijft je interactie saai platonisch.”

Het omarmen van deze rol van de “ravishee” is cruciaal voor vrouwelijk flirten. Als het de taak van een man is om na te jagen, dan is het de taak van een vrouw om speels te vluchten. Als het de taak van een man is om de agressor te zijn, dan is het de taak van de vrouw om voor een opening te zorgen. Als het de taak van de man is om dominant te zijn, dan is het de taak van de vrouw om onderdanig te zijn.

Moet het altijd zo gaan? Nee. Maar iemand moet elk van deze rollen spelen, en de meeste mannen en vrouwen lijken de voorkeur te geven aan de bovenstaande categorieën.

Vrouwelijk flirten is een proces van openen en sluiten, muren opgooien en kwetsbaarheden blootleggen, je man voorblijven en dan net genoeg vertragen om hem bijna te laten vangen.

Simpel gezegd, als je wilt dat een man je neemt, dan is het jouw taak om hem een (niet al te gemakkelijke) opening te geven.

Je kunt een intellectueel boeiend gesprek met een man voeren zoveel je wilt, maar als je nooit heen en weer schakelt tussen hem uitdagen en jezelf kwetsbaar voor hem maken, en als je hem je uiteindelijk nooit laat hebben aan het einde van de achtervolging, dan is je interactie zal saai platonisch blijven.

Ook zul je nooit die dynamiek van stijgende en dalende elektrische ladingen ervaren die flirten kenmerkt en die de stroom levert voor een verbinding die het rijk van vrienden, collega’s en andere vormen van seksueel vlakke relaties overstijgt.