Tegenwoordig verbinden singles overal online, inclusief datingsites, Facebook, Twitter en chatrooms.
Wat sommige van deze singles die op zoek zijn naar liefde echter niet in overweging nemen, is de verleidelijke kwaliteit van digitale relaties, iets dat nu viraal is gegaan in de Amerikaanse datingcultuur.
Simpel gezegd, een digitale relatie kan al dan niet gepaard gaan met telefoontjes of videochats, maar het gaat meestal niet om het opbouwen van een persoonlijke relatie.
Vanwege de vertraging bij het verzenden van e-mails, gaat het niet om realtime communicatie compleet met lichaamstaal, stemtoon en oogcontact, maar om veel real-life gevoelens.
Omdat een online relatie vooral een aantrekkingskracht uitoefent op je eigen projecties (hij vult de lege plekken op je eigen fantasie in), ontwikkelen ze zich in vergelijking met echte relaties met een enorme snelheid.
In de eerste e-mail geeft u basisinformatie over uzelf vrij. Binnen enkele dagen of weken noem je elkaar schat, stuur je sexy berichten, deel je diepe geheimen en heb je misschien zelfs cyberseks.
Dit kan zelfs gebeuren vóór een daadwerkelijke persoonlijke date of introductie.
“Een gezonde relatie opbouwen”
vereist praten, aanraking en oogcontact.”
Geen enkele hoeveelheid FaceTime of Skype kan de persoonlijk gemaakte verbindingen vervangen.
Als klap op de vuurpijl zorgt het verzenden van promiscue foto’s en sms-berichten in het begin van een relatie alleen maar voor een relatie op basis van seks, niet op intimiteit of toewijding.
Het verbijstert me dat mensen foto’s van hun privé-items sturen voordat ze zelfs maar iemand in hun huis hebben toegelaten.
Onthoud dat online datingsites een verkeerde benaming zijn. Ze zouden online ontmoetingssites moeten heten.
De data moeten offline plaatsvinden. Het kweken en onderhouden van gezonde, intieme relaties vereist veel praten, aanraking en oogcontact.