Wat moet een op het huwelijk gerichte lesbienne doen als ze wil trouwen maar in een staat woont die nog steeds een hekel heeft aan LHBT’s door discriminatie legaal te houden?
Woon je ergens waar het onveilig is om buiten te zijn of wees duidelijk dat je een vrouw bent die van vrouwen houdt?
Is uw staat nog steeds trots op discriminatie, zoals onlangs in North Carolina?
En wat zo gek is, is dat ik zoveel lesbiennes ken die in North Carolina wonen. Die bijbelriemgesp is moeilijk te breken.
Woon je ergens waar je als lesbienne ontslagen kunt worden? Dat maakt het misschien een beetje intimiderend om na te denken over het hebben van een bruiloft, toch?
Ja, er zijn redenen waarom sommigen van jullie in de kast blijven over delen van je leven.
Je zit in de kast op je werk, in de kerk en met je gezin. Je hebt heterovrienden en misschien heb je zelfs je “hetero” date-vriend.
Hij weet dat je lesbisch bent, maar hij treedt graag op als je dekmantel omdat hij homo is en ook een dekmantel nodig heeft.
Voor veel van mijn lesbische zussen is het hele punt van daten het creëren van een langdurige en duurzame relatie.
Je wilt trouwen. U wilt dat symbool van betrokkenheid. U wilt de erkenning en het respect dat in dit land aan het huwelijk wordt betaald.
U wilt de financiële voordelen en u wilt het gevoel van zekerheid over vooruitgang in uw relatie en weten dat u en uw partner zich echt inzetten om het te laten werken.
“De meeste LHBT-koppels willen gelijke rechten
en gelijke bescherming door de wet.”
Een van de vele ‘haat’-feiten van de staat is dat je in 29 staten nog steeds ontslagen kunt worden omdat je LGBT bent.
In 1997 ontzegden alle 50 staten homo’s en lesbiennes het recht om te trouwen.
We kunnen nu in 12 staten trouwen en twee stamlanden staan ook het homohuwelijk toe, maar 30 staten hebben grondwetswijzigingen aangenomen waarin staat dat het huwelijk alleen tussen een man en een vrouw is.
Sommige steden, zoals Austin, Texas, keurden in 2012 een lokale verordening goed die binnenlandse partnerschapsovereenkomsten binnen de stadsgrenzen toestaat als een manier om staatsverboden op het homohuwelijk te omzeilen.
Mijn geboorteplaats, Portland, Maine, heeft in mei 2001 een verordening voor het binnenlands partnerschap aangenomen, en nu heeft Maine eindelijk een wet voor het homohuwelijk voor de hele staat aangenomen door middel van een volksstemming.
Ja, dat is een groot probleem. Het kostte maar vier pogingen en meer dan 10 jaar werk.
Veel lesbiennes negeren gewoon de wet en hebben hun eigen ceremonies met een of andere ambtenaar om de geloften af te leggen terwijl ze familie en vrienden als getuigen hebben.
Maar die privéceremonie draagt op zoveel manieren niet het gewicht van een gelegaliseerde bruiloft.
Hoewel dat voor sommigen van jullie de perfecte oplossing kan zijn, willen de meeste LGBT-paren gelijke rechten en gelijke bescherming volgens de wet, en het huwelijk is een groot symbool voor beide.
Gaat het hele idee van daten voor jou over het vinden van een langdurige relatie en het vervullen van je homoseksuele droom van een bruiloft met alle pracht en praal?
Heb je je lesbische liefde gevonden ondanks je “haat”-wetten van de staat?
Ik hoop het zeker, en laat je toestand je er niet van weerhouden om volledig te trouwen.
Wanneer je lieve homoseksuele meid en jij besluiten dat het tijd is om in het huwelijksbootje te stappen en het de wereld te laten weten, dan is het tijd om een vakantie naar de staat New York te plannen.
Slim, vooruitstrevend en economisch slim, New York stelt het homohuwelijk voor u beschikbaar, zelfs als uw staat nee zegt.
New York zou graag hebben dat je je huwelijksdollars daar uitgeeft en ze maken het je gemakkelijk.