Van gymzalen op middelbare scholen tot NFL-kleedkamers, pesten staat centraal in een nationaal debat over hoe het moet worden aangepakt en hoe het moet worden bestraft.
Toch is de schade die wordt veroorzaakt door pesten niet geheel beperkt tot de directe slachtoffers.
Nieuw onderzoek onderzoekt hoe pestkoppen zelf in het algemeen een meer inherent gevaarlijk leven kunnen leiden, waarbij meer van hen vatbaarder zijn voor riskantere seks, evenals alcohol- of middelenmisbruik.
Meer dan 8.600 studenten van een middelbare school in het Midwesten werden ondervraagd over hun eigen pestpraktijken en levensstijl. Het onderzoek verschijnt in het tijdschrift Pediatrics.
Pesten-slachtoffers is de term die wordt gebruikt voor leerlingen die gepest en het slachtoffer waren van pesten.
Van de steekproeven gaf 6 procent aan zelf pester te zijn, terwijl 9 procent zichzelf identificeerde als slachtoffer van pesterijen.
Slachtoffers van pesterijen bleken meer kans te hebben om losse seks te hebben en ook meer kans om dit te doen als ze dronken waren. Hetzelfde resultaat werd ook waargenomen bij standaard pestkoppen.
“Pestslachtoffers waren meer
waarschijnlijk vrijetijds seks hebben.”
Van de tienerpestkoppen nam een op de vier deel aan losse seks, tegenover een op de vijf slachtoffers van pesterijen. De resultaten werden als hoog beschouwd wanneer ze werden afgewogen tegen niet-pestkoppen en niet-slachtoffers.
Pestkoppen en slachtoffers van pesterijen bleken vaker risicovol gedrag te vertonen, waarbij meer dan een derde losse seks had terwijl ze dronken of high waren. Dat resultaat was bijna tweederde hoger in vergelijking met tieners die niet werden gepest.
Volgens de hoofdauteur van het onderzoek geeft het onderzoek een belangrijke inkijk in hoe mensen en gedrag zich ontwikkelen.
“Bevindingen uit deze studie dragen bij aan ons begrip van de manieren waarop pesten jongeren treft en leveren voorlopig bewijs dat pesters en pesters die ook slachtoffer zijn een verhoogd risico lopen op seksueel risicovol gedrag”, zegt Melissa Holt van de Boston University.
“Het kan zijn dat pesten en seksueel risico een afspiegeling zijn van een coping-reactie op stressoren die niet in het onderzoek zijn vastgelegd, zoals hard ouderschap,” zei ze.