Wordt het huwelijk uitgestorven?

De laatste tijd lijkt het alsof Amerikanen heel veel aanhaken en samenwonen en veel minder in het huwelijksbootje stappen. Er gaan minder paren trouwen, en degenen die wel trouwen, doen dat later. Wat gebeurd er? Is het huwelijk ouderwets en achterhaald?

Een grote factor die veel jonge koppels ervan weerhoudt te trouwen, is het D-woord: echtscheiding.

In een recent onderzoek aan de Cornell University ontdekten onderzoekers dat bijna tweederde van de samenwonende stellen zich zorgen maakte over de sociale, juridische, emotionele en economische gevolgen van echtscheiding.

Veel paren beschouwen het huwelijk als gewoon een stuk papier en iets waardoor ze het gevoel kunnen krijgen vast te zitten in de relatie, vooral als ze financieel afhankelijk worden geacht van hun partner.

Simpel gezegd, aan de haak komen maakt het scheiden een stuk moeilijker.

Hoewel het echtscheidingspercentage vaak 50 procent is, is die statistiek afhankelijk van een aantal factoren – huwelijksleeftijd, etniciteit, religie en of dit een tweede of derde huwelijk is.

Over het algemeen blijft 80 procent van de eerste huwelijken minstens vijf jaar samen. En 60 procent haalt de 15 jaar.

Maar mensen vermijden vaak het huwelijk om te vermijden wat zij zien als een hoog aantal echtscheidingen. En hoewel het huwelijk aan het afnemen is, is samenwonen Amerika’s nieuwste relatietrend.

Samenwonende stellen hebben het gevoel dat ze nog steeds hun autonomie en flexibiliteit kunnen behouden. En onderzoekers van Cornell University laten zien dat ze het net zo goed hebben als getrouwde mensen.

“Amerikanen lijken uitstelgedrag te vertonen”

de grote wandeling door het gangpad.”

Na de huwelijksreis blijkt er geen groot verschil te zijn tussen samenwonenden en gehuwden.

Uit de studie bleek dat samenwonende stellen meer kans hebben op geluk en zelfrespect dan hun gehuwde tegenhangers wiens winst gedeelde zorgplannen omvat.

Maar – en je wist dat er een maar zou zijn – samenwonende stellen met kinderen gaan vaak uit elkaar voordat de kinderen 12 worden. En als samenwonende stellen toch trouwen, hebben ze een van de hoogste echtscheidingspercentages.

Naast de toename van samenwonende stellen, is een andere Amerikaanse relatietrend geïdentificeerd als ‘verblijfsrelaties’.

Onderzoekers van de University of Mississippi bedachten deze term en definieerden het als drie of meer nachten per week met een partner doorbrengen, maar de mogelijkheid behouden om naar huis te gaan.

Kortom, het is samenwonen, maar met een nog gemakkelijkere uitweg voor het geval de relatie misgaat.

Als het paar uit elkaar gaat, hoeven ze zich geen zorgen te maken over de huurovereenkomst die ze hebben ondertekend of de hond die ze samen hebben geadopteerd, waardoor de breuk minder ingewikkeld en duur wordt.

Deze personen hebben nog meer controle over hun mate van betrokkenheid en betrokkenheid bij hun partner.

Dit is duidelijk een groeiend fenomeen, aangezien Amerikanen de grote wandeling door het gangpad lijken uit te stellen of helemaal te vermijden.

In plaats daarvan kiezen ze ervoor om de kans en de vrijheid te hebben om weg te lopen uit angst voor de rommelige gevolgen van echtscheiding.