Is het ooit oké om tegen je vriendin te liegen?

We zien het als een kankergezwel, een element van de duistere kant of een verraderlijk kwaad dat knaagt aan het vertrouwen en fatsoen dat een paar samenbindt. Liegen is niet iets dat als goed wordt beschouwd voor een relatie. Maar is dat altijd zo? Is eerlijkheid altijd het beste beleid voor een gelukkige en functionele relatie?

Ik pretendeer niet het definitieve antwoord te hebben, maar ik zal proberen enig inzicht en context in de discussie te geven.

Het eerste dat je vriendin altijd wil weten als je serieus begint te worden, is hoeveel seksuele partners je hebt gehad. Dus je was Mr. One-Night Stand en sleepte in je hoogtijdagen bijna elk weekend een andere uit een nachtclub. Je was met niemand verbonden en niemand raakte gewond.

Maar nu draait je leven om dit ene meisje waar je niet zonder kunt. Je bent haar altijd trouw geweest en je dagen als ladies man liggen ver achter je. Moet je bekennen dat je met 99 vrouwen naar bed bent geweest?

Vraag jezelf:

• Was het fout wat je deed? Nee.
• Kun je er iets van ongedaan maken door het haar te vertellen? Nee.
• Zal het haar ten goede komen de waarheid te kennen? Nee.
• Voelde je je schuldig over je verleden voordat ze het vroeg? Nee.
• Maakt het je een slechterik? Nee.
• Ga je slapen als je haar het nummer niet geeft? Twijfelachtig.
• Heeft je vriendin een legitieme behoefte om het te weten? Mmmm, niet echt.

De waarheid is dat je vriendin waarschijnlijk meer seks heeft gehad in de drie jaar met haar inwonende ex-vriend dan jij in je leven hebt gehad. Je hebt meer partners gehad en minder seks. Ze heeft meer seks gehad en minder partners. Klinkt mij zelfs redelijk in de oren.

Probeer toch de waarheid te vertellen. ‘O, misschien staat het in de dubbele cijfers, ik weet het niet zeker.’ Ze denkt dat het enkele cijfers zijn, en jij denkt dat het drievoudige cijfers zijn. Het is geen leugen.

Als ze op een nummer drukt, vertel haar dan dat er een tijd op de universiteit was dat je vaak geluk had, maar dat je het nooit echt bijhield. Het was lang geleden. Als je een tijdje niet al te actief bent geweest of onlangs een langdurige relatie hebt gehad, kun je haar vertellen: “Er waren er vroeger een paar, maar slechts drie in de afgelopen twee jaar.”

Natuurlijk kun je haar de waarheid vertellen en het risico lopen de relatie te verzuren. Als je het echte nummer kent en haar vertelt wat het is, zal die “42” je in veel toekomstige gesprekken blijven achtervolgen, en het zal nooit uit haar gedachten verdwijnen.

Telkens als een lottobal met dat getal komt of ze 42 cent wisselgeld krijgt bij de drogist, zal ze erover nadenken. Je zou het nummer misschien niet erg vinden, maar je zult haar daar nooit van overtuigen.

“Een deel van de waarheid achterhouden om te redden”

gevoelens kunnen in veel gevallen acceptabel zijn.”

Er zijn tijden dat “kleine leugentjes om bestwil” het verschil kunnen zijn tussen een prachtig leven voor iedereen of ellende en hartzeer. Soms moet het normaal en samen houden van het leven het winnen van het echt houden.

Als een klein kind je trots haar kleurboek laat zien met rood krijt over de pagina gekrabbeld, vertel je haar dan niet hoe geweldig het is? Dus als je niet echt kunt zeggen dat liegen nooit oké is, waar trekken we dan de grens? Dat is jouw oproep, en het zal niet voor iedereen hetzelfde zijn.

Eerlijkheid is belangrijk in een relatie, maar misschien heb je een partner of vriendin die onredelijk jaloers wordt als je met een bepaalde collega reist. Misschien maakt ze het leven de hele nacht ondraaglijk als ze weet dat je aan de bar zat met Jake, die ze niet kan uitstaan.

Rust en functionaliteit zijn ook belangrijk voor een relatie. Soms moet je kiezen tussen eerlijkheid en vrede.

‘Maakt deze jurk me dik, schat?’ Nou, eerlijk gezegd ziet ze eruit als een strandbal in een carnavalstent. Toch kun je naar waarheid antwoorden: “Nee schat, dat is het zeker niet.” Het deel dat je daarna zwijgend in gedachten zegt, is: “Het zijn die 15 cheeseburgers die je elke week eet waardoor je er dik uitziet. De jurk heeft er niets mee te maken.”

Het wordt ‘mentale reservering’ genoemd en ze leerden het zelfs op de zondagsschool als een manier om liegen te voorkomen. Je reserveert gewoon een deel van het antwoord in je hoofd. Het is de waarheid en niets dan de waarheid – alleen niet de hele waarheid. Maar het is echt geen leugen.

We kunnen deze discussie nooit echt doorgronden. Elke situatie is anders, elke relatie is anders en het morele kompas van elke persoon is ook een beetje anders. Het beste advies is om niet iets te doen waar je misschien over moet liegen.

Slechte acties die door slechte leugens worden verdoezeld, banen zich een weg naar vernietiging, en vaak is de doofpot erger dan de misdaad. Vreemdgaan is op zichzelf al een vorm van bedrog en het maakt je hele relatie tot een leugen. Als je de ene leugen met de andere probeert te verdoezelen, zullen de dingen uiteindelijk uit elkaar vallen.

Oude geschiedenis en dingen die gebeurden voordat je haar ontmoette, kunnen een andere zaak zijn. Het achterhouden van een deel van de waarheid om gevoelens te redden en een gelukkig gezin te behouden, kan in veel gevallen ook acceptabel zijn. Uiteindelijk kan alleen jij beslissen waar je de grens trekt tussen goede leugens en verdomde leugens.