Ik heb onlangs een conferentie bijgewoond in mijn branche voor online dating. Dit was een zakelijke conferentie en er waren veel mensen betrokken bij alle onderdelen, waaronder leidinggevenden van huidige sites, sitebouwers, nieuwe site-ondernemers en betalingsverwerkers, marketeers, matchmakers en ik, een online datingconsulent. Veel en veel mensen.
Bij het laatste evenement van de conferentie was een panel betrokken van een tiental hooggeplaatste execs van enkele grote sites.
Op een gegeven moment vroeg een van de panelleden aan deze gigantische vergaderruimte van honderden professionals uit de industrie hoeveel van hen het afgelopen jaar daadwerkelijk op vijf online dates waren geweest.
Met andere woorden, wie hier heeft zelfs de producten gebruikt die we maken?
Het was een intens moment, vooral omdat slechts een handvol van ons onze hand opstak en bevend de kamer rondkeek. Wauw. Ik kon het niet geloven.
Van de panelleden was degene die de vraag stelde de enige van alle leidinggevenden die dat had gedaan.
Ik wist dat ik een duidelijke kennisbank had. Als een van de weinige mensen die de gebruikerservaring echt begrijpen, ben ik ook een expert en pleitbezorger voor al mijn klanten en elke datering die mijn woorden leest.
De paneldiscussie ging verder met gesprekken over opkomende markten en trends in de sector.
Ik had mijn hand opgestoken om enkele vragen te stellen die ik had over gebruikerservaringen, maar ik kreeg nooit de kans om te vragen.
Ideeën die, vanuit het oogpunt van leden, daters zouden helpen om sneller en efficiënter matches te ontmoeten en offline en in relaties te komen.
Dat was het doel, niet?
Dus toen het panel uiteenviel en de conferentie eindigde, zocht ik een paar van die leidinggevenden op om te vragen naar de ideeën die ik had.
De eerste directeur die ik in het nauw dreef, terwijl hij zo vriendelijk was om naar me te luisteren, had geen interesse in wat ik te zeggen had. De vragen die ik hem stelde waren aan dovemansoren gericht.
De tweede directeur die ik in het nauw lokte, vertelde me dat mijn ideeën geweldig waren, maar hij had geen idee waarom ze niet in de hele sector waren geïmplementeerd.
“Je moet proactief zijn. Je moet naar binnen
voor zoveel mogelijk mensen.”
Ik heb op school bedrijfskunde gestudeerd. Ik kom uit een ondernemersgezin. Ik ben zelf ondernemer. Mijn zakelijke hoed klikte op en de trieste realiteit ook.
Online datingsites zijn bedrijven, mensen. Nooit. Ooit. Laat maar.
Bedrijven moeten, om te overleven, geld opnemen. En de datingsite is niet anders.
Helaas is dat bedrijfsmodel niet direct gericht op het vinden van je liefde.
Ze houden zich bezig met het aanmelden voor maandelijkse lidmaatschapskosten en het verkopen van net genoeg hoop om je zo lang mogelijk op die sites te houden.
Ze houden zich niet per se bezig met functies waarmee je betere dates zult vinden, zoals de ideeën die ik naar ze opdroeg.
Als je betere datums/relaties begint te vinden, log je niet meer in op hun site. Denk er over na.
Nou, ik zal je net zoveel vertellen als jij en ik vind dat feit niet leuk, het betekent niet dat we er niet omheen kunnen werken.
Miljoenen mensen hebben hun relatie online gevonden en jij kunt dat ook.
Maar wat het wel betekent, is de verantwoordelijkheid om die speciale persoon te vinden die van jou is.
Je moet proactief zijn. U kunt niet alleen vertrouwen op hun matchingsystemen. Je moet voor zoveel mogelijk mensen staan.
Hopelijk geven mijn columns je inzicht hoe je er sneller kunt komen.
Veel succes, daten!
Ben je proactief in je datingleven?