Gaat de hond dood? Biedt crowdsourced filmspoilers die mensen helpen triggers voor seksueel geweld, huiselijk geweld en andere verontrustende onderwerpen te vermijden

De korte versie: Niets kan een film zo verpesten als een ongemakkelijke of verontrustende scène die je verrast. Sommigen vinden het misschien niet leuk om dieren op het scherm te zien sterven, terwijl anderen misschien aan hun pijnlijke verleden worden herinnerd door afbeeldingen van aanranding, huiselijk geweld of ontrouw. Gaat de hond daarom dood? is gemaakt om mensen te waarschuwen voor verontrustende scènes in films, tv-shows, videogames en andere media. De waarschuwingen zijn afkomstig van gebruikers die die media hebben bekeken of gelezen en de soorten mogelijk verontrustende inhoud hebben vastgelegd die ze hebben gevonden.

Door de hele filmgeschiedenis heen zijn er veel hondendoden gevallen. Er is natuurlijk de beroemde Old Yeller, maar er is ook Dinky in “National Lampoon’s Vacation”, Hooch in “Turner & Hooch” en Two Socks in “Dances with Wolves” – en de lijst gaat maar door. Zelfs de meest hardvochtige filmkijkers kunnen het niet helpen, maar voelen zich een beetje verdrietig als een goedhartige hond op het scherm sterft.

Maar de zus van John Whipple Echt hield er niet van om honden te zien sterven in films.

“Ze realiseerde zich dat mensen in de entertainmentwereld die trope keer op keer gebruikten om onze gevoelens te manipuleren, en ze kon er niet tegen”, zei John.

Hij realiseerde zich dat andere filmkijkers het waarschijnlijk niet leuk vonden om honden op het scherm te zien sterven, net zo min als zijn zus. Als softwareontwikkelaar besloot John dat hij een website zou maken die kijkers op de hoogte zou stellen van die sterfgevallen, zodat ze films waarin deze sterfgevallen voorkomen, konden vermijden.

Gaat de hond dood? informeert gebruikers over mogelijk traumatische gebeurtenissen in films, tv-programma’s en boeken waarvoor ze mogelijk willen worden gewaarschuwd.

Hij noemde de website heel toepasselijk DoesTheDogDie.com

De site begon met een eenvoudige missie: triggerwaarschuwingen geven over de dood van honden in films. Sommige gebruikers hebben misschien onlangs een dier zien sterven en ze wilden hun filmkijkervaring niet verpesten. Anderen hebben misschien het gevoel gehad dat de dood van een hond in een film zinloos was en hun ervaring zou verpesten.

Terwijl de site begon met het volgen van de dood van dieren op het scherm, breidde het zich al snel uit om waarschuwingen te bieden over andere soorten verontrustende inhoud – van seksueel geweld tot huiselijk geweld tot ontrouw. Dit soort scènes in videogames, boeken, tv-programma’s of films kunnen bij sommigen traumatische herinneringen oproepen, vooral als ze erdoor verrast worden. Maar sterft de hond? geeft bezoekers waarschuwingen over de vele soorten verontrustende inhoud die ze kunnen tegenkomen.

Het concept van de site is eenvoudig: niemand zou na de aftiteling een slecht gevoel moeten hebben.

“Wij geloven dat het kijken naar een film of het lezen van een boek geen vreselijke of slopende ervaring zou moeten zijn,” zei John.

Toen de site werd gelanceerd, dachten John en zijn zus dat ze het zelf aankonden om het te updaten.

“De site begon als alleen mijn zus en ik films kijken. Nadat we ze hadden bekeken, logden we in en gingen we naar binnen of de hond stierf of niet,” zei John.

Maar het concept kwam snel van de grond. Filmfans die niet van streek wilden raken, stroomden naar de site. Maar al snel vroegen die dierenliefhebbers om andere soorten waarschuwingen. Ze wilden weten of films afbeeldingen bevatten van verschillende dierensterfte: katten, paarden, wasberen, enzovoort.

Natuurlijk konden John en zijn zus niet elke film bekijken. Dus nadat de site populair werd, heeft hij de inhoud gecrowdsourcet, zodat anderen deze dierensterfte konden volgen.

Gaat de hond dood? omvat een verscheidenheid aan media, stripboeken en podcasts.

“Vrij snel kregen we zoveel verzoeken dat we ons realiseerden dat we het niet alleen konden doen. We begonnen iedereen naar de bron te laten gaan en binnen te gaan of de hond sterft of niet,” zei hij.

Nadat dierenliefhebbers de site begonnen te gebruiken om trigger-waarschuwingen over deze sterfgevallen te geven, gingen andere gebruikers al snel over op verschillende soorten waarschuwingen. Ze wilden andere soorten potentieel storende filminhoud volgen.

“Mensen begonnen zich te vertakken in andere categorieën die een emotionele impact op hen hadden, zoals een stervend kind,” zei John.

De lijst bleef groeien naarmate gebruikers nieuwe triggerwaarschuwingen begonnen toe te voegen, waaronder jump scares, spiders en zelfs iemand die levend werd verbrand. Andere gebruikers wilden geen afbeeldingen zien van bepaalde handelingen of situaties die hen zouden kunnen herinneren aan bepaalde momenten in hun leven – inclusief zwangerschap en bevalling.

“Ze bleven deze andere triggercategorieën toevoegen en we begonnen op dat moment snel te groeien,” zei John.

John zei dat hij weet dat sommige mensen trigger-waarschuwingen dom of onnodig vinden. Maar hij zei dat het kijken naar een film of tv-programma, het spelen van een videogame of het lezen van een boek allemaal vermakelijke ervaringen moeten zijn, niet om iemand getraumatiseerd te laten voelen.

“Meestal is er in het verleden iets met hen gebeurd, en ze willen het niet zien of eraan herinnerd worden,” zei hij.

Gebruikers kunnen de categorieën selecteren die voor hen het belangrijkst zijn en kijken of iets dat ze gaan bekijken een scène bevat die mogelijk verontrustend is.

Telkens wanneer iemand hem vertelt dat triggerwaarschuwingen niet nodig zijn, vraagt John die persoon waarom hij in een film ineenkrimpt. Hij zei dat als hij echt graaft, hij ontdekt dat er meestal iets is dat ze niet graag op het scherm ervaren. Op dat moment beginnen ze de missie van de site te begrijpen om mensen te helpen de dingen te vermijden die ze niet leuk vinden om naar te kijken.

Deze focus heeft ervoor gezorgd dat de hond sterft? populair bij veel verschillende soorten mensen uit culturen over de hele wereld. Hoewel het publiek van de site iets jonger is en meer vrouwen omvat, gebruiken een groot aantal mensen het om van tevoren over inhoud te leren.

Die gebruikers hebben er ook toe bijgedragen dat de inhoud van de site aanzienlijk is gegroeid. De website volgt nu meer dan 60 triggercategorieën die gebruikers verontrustend hebben gevonden, van huiselijk geweld tot auto-ongelukken.

Het houdt ook problemen bij die gericht zijn op identiteit, waaronder films waarin een LGBTQ of een zwarte persoon sterft. Net als de trope van een stervende hond, kunnen die gemeenschappelijke filmplotelementen schokkend zijn voor bioscoopbezoekers die het beu zijn om degenen met wie ze zich identificeren te zien als emotionele pionnen in een film.

Bijna elk type media dat gebruikers kunnen consumeren, is beoordeeld door Does the Dog Die? bezoekers. Dat omvat meer dan 4.000 films, 700 tv-programma’s, 400 videogames en 300 boeken.

In tegenstelling tot sommige crowdsourcingplatforms, sterft de hond? heeft een gebruikersgroep aangetrokken die oprecht anderen wil helpen een leuke tijd in de bioscoop te hebben. John begrijpt dat triggers verder gaan dan alleen dieren zien sterven en dat films afbeeldingen bevatten van mishandeling of huiselijk geweld waardoor mensen trauma uit het verleden kunnen herbeleven.

Als gebruikers de film of show hebben gezien – of het boek hebben gelezen – kunnen ze deze beoordelen op basis van de waarschuwingen van de site door op “ja” of “nee” te klikken als bepaalde inhoud is opgenomen, en ze zijn heel eerlijk over de inhoud als geheel .

“Je denkt dat het openen van een website, zodat iedereen kan indienen wat ze willen, veel spam zou opleveren. Maar dat heb ik echt niet,” zei John.

“Het gaat erom mensen plezier te laten hebben in de bioscoop, en onze gebruikers kijken uiteindelijk meer films, niet minder. We helpen mensen films te zien die ze anders niet zouden zien.” – John Whipple, oprichter van Does the Dog Die?

De pagina voor de film “It” uit 2017 bevat bijvoorbeeld veel vragen over de soorten verontrustende inhoud die in de film worden weergegeven. Als antwoord op de vraag: “Gaat een dier dood?” 133 gebruikers hebben “ja” geantwoord. Beantwoorden van de vraag “Zijn er clowns?” 253 gebruikers zeiden “ja”.

“Je kunt zien hoeveel mensen hebben geklikt, dus je kunt erop vertrouwen dat niemand zomaar verkeerde informatie verspreidt”, zei John.

Als een gebruiker vervolgens wil kiezen wat hij wil bekijken of lezen, kan hij ofwel zoeken op het stuk media dat hij aan het verkennen is of op de specifieke trigger die hij wil vermijden. Als er een categorie is die ze willen toevoegen, kunnen ze die op het platform voorstellen. Uiteindelijk, als anderen het erover eens zijn dat ze een nieuwe categorie willen opnemen, zal deze worden gevolgd samen met de meer dan 60 waarschuwingen die al beschikbaar zijn op de site.

Als een stuk media iets verontrustends weergeeft, kan de amusementswaarde ervan bij sommige mensen worden geruïneerd. Gaat de hond dood? is een manier om uzelf en anderen te beschermen tegen de meer verontrustende aspecten van media.

‘We zijn geen censor’, zei John. “Het gaat erom mensen plezier te laten hebben in de bioscoop, en onze gebruikers kijken uiteindelijk meer films, niet minder. We helpen mensen films te zien die ze anders niet zouden zien.”