Ondanks een groeiend aantal nieuwe behandelingen, is de chronische aandoening van vaginale atrofie nog steeds iets waar veel Amerikanen niet bekend mee zijn of zich ongemakkelijk bij voelen.
Maar nieuw onderzoek suggereert dat het een veel breder strekkend probleem is dat zowel mannen als vrouwen treft, aangezien bijna een derde van de Noord-Amerikaanse stellen stopt met seks volledig te wijten aan VA.
Vijfenveertig procent van de postmenopauzale vrouwen lijdt aan VA, en 58 procent van die vrouwen vermijdt intimiteit vanwege de symptomen. Die kunnen branden, droogheid, pijnlijke geslachtsgemeenschap en urine-incontinentie omvatten.
In een reeks onderzoeken probeerden huisarts en menopauze-specialist Dr. Vivien Brown en haar collega’s beter te begrijpen hoe de aandoening vrouwen, mannen en hun relaties beïnvloedt.
Bij de eerste enquête waren 8.341 mannen en vrouwen in negen verschillende landen betrokken.
Noord-Amerikaanse paren rapporteerden een hoger niveau van symptomen in vergelijking met hun Europese tegenhangers. Vierenzestig procent van de Noord-Amerikaanse vrouwen zei dat ze een verlies van libido ervoeren als gevolg van de aandoening.
Van de ondervraagde Noord-Amerikaanse mannen geloofde 78 procent dat hun partners intimiteit vermeden vanwege de symptomen.
Uit de Noord-Amerikaanse onderzoeken bleek ook dat de vrouwen die leden, doorgaans gevoelens van onaantrekkelijkheid ervoeren en daardoor minder zelfvertrouwen hadden.
De gegevens zijn naar verluidt de eerste om te onderzoeken hoe VA ook de betrokken mannen beïnvloedt. De resultaten verschijnen deze maand in Menopause: The Journal of the North American Menopause Society.
De aandoening, die ervoor zorgt dat vaginale wanden kwetsbaarder of ontstoken worden naarmate vrouwen ouder worden, is te wijten aan een verlaagd oestrogeengehalte. De meeste ondervraagde vrouwen zeiden dat ze de bijwerkingen beschouwden als ‘een normaal onderdeel van ouder worden’.
Brown waarschuwt dat problemen van schaamte veel patiënten ervan weerhouden medisch advies in te winnen over de aandoening, iets waar artsen het voortouw in zouden moeten nemen.
“Het onderzoek laat ons zien dat VA een negatieve invloed heeft op vrouwen, hun relaties en hun algehele kwaliteit van leven,” zei ze. “Als zorgverleners is het onze rol om het vaginale gezondheidsgesprek met onze patiënten te beginnen om ervoor te zorgen dat ze met hun partners praten en de juiste behandeling beschikbaar krijgen.”