3 veelvoorkomende mythes over lesbische dating ontkracht

Toen ik onderzoek deed voor dit artikel, viel me één woord op: seks. Het verscheen overal. Zelfs met de recente vooruitgang in de publieke acceptatie van de LGBTQ-gemeenschap, is internet nog steeds geobsedeerd door wat zich onder de lakens tussen lesbische stellen afspeelt.

Als ik echter met mijn lesbische vrienden en therapiepatiënten praat, hoor ik een ander verhaal dan de zoekresultaten vertellen. We beschouwen seks als belangrijk in onze relaties, maar het is zeker niet het centrale bepalende element in ons leven. Op deze manier zijn lesbische stellen niet anders dan heterokoppels. En toch gaat populaire perceptie uit van een hyperseksuele kijk op twee vrouwen samen. Dit kan frustrerend zijn voor veel lesbiennes die gewoon willen dat hun relaties worden geaccepteerd, maar zich aan het verkeerde eind van een fetisj bevinden.

Kortom: liefde is liefde. Om de stereotypen die er zijn tegen te gaan, ga ik drie veelvoorkomende mythes over lesbische liefde aanpakken. Als je de waarheid wilt, lees dan verder.

Ik kan deze mythe oplossen met slechts één woord: sommige. Sommige lesbische relaties houden geen stand. Sommigen doen. Gelovigen van deze mythe zouden kunnen veronderstellen dat een lesbische relatie zonder een man vanzelf instort, maar dat is gewoon verkeerd.

Lesbische liefde duurt net zo goed als heteroliefde.

Jarenlang heb ik het hele land doorgereisd om de lesbische gemeenschap te dienen, en het is echt geweldig om zoveel liefhebbende lesbische koppels te ontmoeten die door de jaren heen bij elkaar zijn gebleven en sociale druk hebben overwonnen, zoals mijden, geheimhouding of afkeuring door de familie.

Luister goed: er is niets inherent gebrekkig aan lesbische relaties, en heterorelaties zijn niet superieur.

Het echtscheidingspercentage in de heterogemeenschap schommelt immers al tientallen jaren rond de 50% van de huwelijken. Zelfs zonder wettig huwelijk betwijfel ik of ons gemiddelde veel slechter is!

De mensen die deze mythe over lesbische koppels in stand houden, kennen waarschijnlijk geen lesbiennes en beoordelen hun hart verkeerd. Het is net zo onzinnig als zeggen: “Rechte relaties houden geen stand.”

De samenleving heeft de neiging biseksuelen verkeerd te beoordelen met schadelijke mythes over hun karakter. Ik heb me ook schuldig gemaakt aan deze vooringenomenheid. Omdat ze kritiek krijgen van zowel homo’s als hetero’s, zie je niet veel trotse biseksuelen of panseksuelen.

In werkelijkheid identificeren meer mensen zich als biseksueel dan als homo of lesbienne, dus als je een lesbisch koppel ziet, kan een of beide eigenlijk biseksueel zijn. Terwijl lesbiennes slechts 1% tot 2% van de bevolking vertegenwoordigen, vertellen recente studies ons dat maar liefst 16% van de Amerikanen zich niet als heteroseksueel of homoseksueel identificeert, maar ergens daartussenin (je kunt hier meer lezen over biseksuele statistieken en stereotypen). Sterker nog, een groeiend aantal jongeren ziet seksualiteit in termen van een spectrum.

“Ik heb geen relatie met elke volwassene – iedereen ouder dan 18 jaar die van me wil houden. Ik heb geen relatie met het zijn van een jongen of een meisje, en ik hoef mijn partner niet te relateren aan een jongen of een meisje. “ – Miley Cyrus, zanger/songwriter

En toch hebben sommige mensen nog steeds minachting voor biseksuelen en hun onvermogen om een kant te kiezen en daar te blijven. Mensen die naar believen heen en weer zwaaien – beroemde voorbeelden zijn Lindsay Lohan, Drew Barrymore, Angelina Jolie en Anne Heche – worden bekritiseerd als ‘hasbians’. Hun relaties worden afgedaan als experimenten en hun aantrekkingskracht verminderd tot louter nieuwsgierigheid.

Vergeet het stereotype. Biseksuelen zijn niet allemaal promiscue, verwarde, slappe seksduivels. Alleen omdat ze zich aangetrokken voelen tot beide geslachten, betekent dat niet dat ze meer geneigd zijn om vals te spelen en minder geneigd zijn om te willen wat veel mensen willen – een stabiele, toegewijde relatie. Je kent waarschijnlijk een monogaam biseksueel persoon, maar je ziet ze gewoon als hetero of homo, afhankelijk van met wie ze zijn.

Naarmate de tijd verstrijkt en meer biseksuelen zich op hun gemak voelen als ze uit de kast komen, hopelijk zullen we deze belachelijke mythe voor eens en voor altijd naar bed brengen.

We vallen allemaal wel eens ten prooi aan het denken over gender. Het is vaak onbewust en zo simpel als het kiezen van een blauwe kaart voor de verjaardag van je broer, maar genderrollen kunnen zeer misleidend zijn. Geslachtsassociaties zijn zo ingebakken in onze cultuur dat we deze mythe krijgen: vrouwen met mannelijke eigenschappen kunnen alleen aangetrokken worden tot of houden van een vrouw met vrouwelijke eigenschappen (en vice versa). Iemand moet “de man” in de relatie zijn.

Tegenpolen trekken misschien een deel van de tijd aan, maar niet altijd. Sommige vrouwen houden van vrouwen.

De waarheid is dat een man dat ook niet is. Het zijn allebei lesbische vrouwen, hoe stekelig haar haar ook is of hoe goed ze een overhemd met knopen draagt.

Mensen zien een femme of butch lesbienne, en ze kunnen automatisch veronderstellingen maken over wat voor soort persoon ze liefheeft en wat voor soort persoon van haar zal houden. Maar lesbische liefde is niet zo gemakkelijk te vertalen in directe terminologie. In 2009 ging ik op een lesbische cruise en ik zag een gevarieerde regenboog van relaties tussen allerlei soorten mensen.

Er zijn genoeg vrouwelijke lesbische koppels die er zijn. Sommigen zouden bijvoorbeeld zeggen dat Ellen DeGeneres een vrouw is, of op zijn minst een zachte butch, en het valt niet te ontkennen dat haar vrouw, Portia DeRossi, helemaal vrouwelijk is. Of wat dacht je van Jodie Foster en Alexandra Hedison? Of countryzangeres Chely Wright en haar vrouw Lauren Blitzer? Paren passen niet allemaal in nette geslachtscategorieën, en relaties met vrouwen kunnen lang duren.

Het is belangrijk om de mythes over lesbiennes tegen te gaan en de complexiteit van menselijke relaties te erkennen. Overtuigingen worden woorden en woorden worden daden, dus wees voorzichtig met wat je als feit accepteert. Sommige misvattingen kunnen leiden tot discriminatie of zelfs haatmisdrijven, en we zijn te ver gekomen om daaraan ten prooi te vallen.

Tientallen jaren geleden werd de mythe dat lesbiennes op de een of andere manier psychologisch inferieur zijn grondig ontkracht. En zelfs in de jaren ’90 moesten homoseksuele en lesbische ouders vechten tegen bevooroordeelde beschuldigingen dat hun kinderen psychisch zouden worden geschaad als gevolg van een zogenaamde onnatuurlijke opvoeding. We hebben vooruitgang geboekt als samenleving, maar er is nog een lange weg te gaan naar volledige acceptatie van de LGBTQ-gemeenschap.

Er zijn nog steeds enkele wijdverbreide mythen over lesbiennes die ons ervan weerhouden vooruit te gaan, dus ik hoop dat dit artikel ze voor je opheldert.