13 beste films om naar te kijken na een breuk (voor meisjes en jongens)

Misschien ben jij degene die wegloopt. Of misschien ben jij degene die is achtergelaten. Op de stoep getrapt. Over tekst gedumpt. Gespookt als een boze droom. Hoe je hier ook bent gekomen, uit elkaar gaan is moeilijk. Emoties kunnen variëren van opluchting tot schuldgevoelens en hartverscheurende pijn.

De meeste mensen ervaren minstens één keer in hun leven het verdriet van een breuk. Je denkt misschien: “Heb ik een fout gemaakt?” “Zal ik ooit liefde vinden?” “Zal ik alleen sterven?” “Zal ik ooit nog seks hebben?”

Een pint Haagen Das duurt maar zo lang, en je verdriet verdrinken in alcohol kan je maar zo ver brengen. De volgende dag is altijd erger. Dus hoe ga je om?

Je hebt een kracht van buitenaf nodig om je te bewegen, om je aan het huilen te maken, om je aan het lachen te maken, om je alles behalve dit te laten voelen. Hieronder vind je een lijst met films (van tranentrekkers tot gut-busters met een ziel) om je te helpen je evenwicht terug te krijgen, al is het maar voor een korte tijd.

Als je behoefte hebt aan een goede huilbui, een hele goede huilbui, dan is dit de juiste keuze. “Love Story” heeft alle emotionele kwelling waar je naar op zoek bent. Met in de hoofdrol Ryan O’Neal en Ali McGraw, zit het vol jonge, intense, bevredigende liefde met een verwoestend einde. Als je geneigd bent om je exen op Facebook te trollen om jezelf te straffen, raad ik aan in plaats daarvan deze film te kijken.

Modernere maar vergelijkbare films zijn ‘The Fault in Our Stars’ en ‘Now is Good’.

Eén goede huilsessie is waarschijnlijk niet genoeg. Als je op mij lijkt, moet je het uit je systeem krijgen.

“My Life” geeft je een heel goede huilsessie.

“My Life”, met Michael Keaton en Nicole Kidman in de hoofdrol, is een soort liefdesverhaal. Het gaat echter vooral over de vertraagde (of versnelde, afhankelijk van hoe je het bekijkt) emotionele reis van één man naar meer zelfbewustzijn en vergeving. Dit gebeurt op het moment dat hij gedwongen wordt zijn eigen sterfelijkheid te accepteren en zijn vrouw zich voorbereidt op de geboorte van hun eerste en enige kind.

Ik verklap hier niet veel, het gebeurt in de eerste vijf minuten. In echte Michael Keaton-stijl serveert hij humor en pathos in één heerlijke maaltijd. Ik daag je uit hier naar te kijken en niet te huilen.

Kwetsen. Leugens. Bedrog. Die dingen laten je verpletterd en machtig gestoomd. Hoe kun je dit beter verwerken dan met een waanzinnige, gewelddadige, over-the-top (lees: satire), ham-gebakken wraakfilm.

Uma Thurman speelt een gepensioneerde huurmoordenaar die het bedrijf verliet voor de liefde – om alles te verliezen door toedoen van Bill, haar ex. Nu is ze vastbesloten hem op te sporen om wraak te nemen. Als je op zoek bent naar een krachtige vrouwelijke hoofdrolspeler, dan is “Kill Bill” degene om naar te kijken.

Peter Bretter, uit ‘Vergeet Sarah Marshall’, deelt je pijn. Abrupt gedumpt door zijn vrouwelijke liefde voor een andere man, probeert hij pijnlijk en hilarisch over haar heen te komen. Peter (geschreven en gespeeld door Jason Segel) neemt je mee op zijn vernederende reis, waarbij hij alle hits opneemt terwijl hij je aan het lachen maakt.

Als je ooit dacht “de persoon met wie ik eindig zal zus-en-zo zijn met een voorliefde voor whatchamacallits en een diploma in wat is het”, dan is “Crossing Delancey” een film voor jou. Besteed te veel tijd aan uw idee van een ideale partner en u loopt het risico dat u gewoon niet ziet wat er vaak voor u ligt.

“Crossing Delancey” laat je zien dat je perfecte match misschien wel voor je neus staat.

Dit is de reis van Isabelle (met in de hoofdrol Amy Irving, toen ze mevrouw Spielberg was, en de grappige Peter Riegert). Niemand sterft. Er zijn geen achtervolgingen of explosies, maar deze kleine film is een juweeltje.

Als je de hoop begint te verliezen dat je ooit liefde zult vinden, zou je een goed gevoel moeten geven als je ziet hoe twee mensen 12 jaar vriendschap nodig hebben om erachter te komen. Nogmaals, ik geef niets weg – het resultaat is ingebakken in de titel, “When Harry Met Sally.” Billy Crystal en Meg Ryan zorgen onderweg voor veel gelach.

In overeenstemming met het over-the-top thema (hoewel er geen vrouw in zicht is), is “Tropic Thunder” een hilarische film-in-een-film. Ben Stiller, Robert Downey Jr., Jack Black en een bont gezelschap van komische acteurs denken dat ze een film maken over de oorlog in Vietnam.

Komedies kijken is een geweldige manier om je gedachten af te leiden van je gebroken hart.

Ik weet wat je denkt, wat is er grappiger dan oorlog? Ze merken dat ze geven wat ze denken dat een optreden van hun leven is, alleen om daadwerkelijk aangevallen te worden. Gevuld met verrassende cameo’s, zal deze film je uit je slop halen. Voor een paar uur in ieder geval.

Dit is een modern verhaal van “Cyrano de Bergerac” met Steve Martin als de brandweercommandant met grote snavel genaamd CD (ook bekend als Cyrano). CD is snel en hard gevallen voor een nieuwkomer in het kleine stadje. Ze is een slimme en mooie wetenschapper, gespeeld door Daryl Hannah.

Kijken naar de geliefde, poëtische en fel grappige cd die worstelt met zijn diepe onzekerheden over de grootte van zijn belachelijke neus, geeft een stem aan elk afnemend preteenlied dat door je hoofd gaat. Het is lief, grappig en opbeurend.

Deze film maakte me aan het lachen toen ik het echt nodig had. Het was ook onverwachts in beweging. Het was na mijn eerste grote liefdesverdriet. Een goede vriend was gekomen om me op te halen en mee naar buiten te nemen. Hij kwam aan en vond me met een gezwollen gezicht en samengeknepen ogen.

De film (met Steve Martin, Mary Steenburgen en een hele reeks opmerkelijke acteurs, waaronder een jonge Joaquin Phoenix en altijd interessante Martha Plimpton, met onvergeeflijk slecht haar) gaat over de gevaren en geneugten van het ouderschap. Het volgt de familie Buckman terwijl ze worstelen om door de pure onvoorspelbaarheid van het leven te navigeren.

“Parenthood”, de film die de show “Parenthood” inspireerde, zal je zeker zo hard aan het lachen maken dat je je breuk een tijdje vergeet.

Als je klaagt over de erbarmelijke staat van je liefdesleven, kan deze mengelmoes van verweven verhalen je helpen om de zaken in perspectief te plaatsen. Als je Jason Robards ziet beseffen dat zijn jongste van vier volwassen kinderen, die hij aanbidt, nooit de man zal zijn die hij dacht te hebben grootgebracht, zal je hart weer breken. Ja, voor het geval je het je afvraagt, dit is de film die 20 jaar later de zeer succesvolle tv-serie “Parenthood” voortbracht.

Voor degenen die genieten van enge films, is het hamsterwiel van gedachten dat gepaard gaat met een gebroken hart soms moeilijk te verdragen. De ellendige tirade kan te luid zijn. Je hebt dus iets nodig om je buiten je eigen hoofd te duwen. Iets dat zo schokkend is dat het je de stuipen op het lijf jaagt. Voer “The Conjuring” in.

Ooit verliefd geworden op een vriend die verliefd was op iemand anders? Heb je ooit de voorkeur gehad voor iemand die je eigenlijk niet mocht? Of erger nog, niet gerespecteerd? Ben je er ooit van overtuigd geweest dat je iets goed kunt doen en er vervolgens spectaculair in faalt? Dan zul je genieten van dit scherpe, hartverscheurende en soms hartverscheurende verhaal van Albert Brooks over een liefdesdriehoek.

“Broadcast News” herinnert ons eraan dat het vinden van liefde waarschijnlijk niet gaat zoals je denkt dat het zal gebeuren.

Dit is een film die een aantal van mijn favoriete regels aller tijden heeft opgeleverd: “Zou dit geen geweldige wereld zijn als onzekerheid en wanhoop ons aantrekkelijker zouden maken? Als behoeftig een wending zou zijn?” en “Ik zal je op die plaats ontmoeten bij het ding waar we die keer heen gingen.” Nog een geestige herinnering dat het vinden van liefde er meestal niet uitziet zoals je denkt dat het eruit zal zien.

Een waarschuwend verhaal als er ooit een was. Als je diepbedroefd bent en donkere (zeer donkere) komedie op prijs stelt, dan vind je misschien een anekdote in deze film. Wat begint als liefde en een droom om samen oud te worden, verandert in een hij zei, ze zei een crescendo van verdiende loon. Zet de zaken echt in perspectief. Je romantische beproevingen lijken opeens niet zo erg. Ik bedoel maar’.

Als je door de recente ontbinding van je relatie het gevoel hebt dat alles wat je aanraakt in poep verandert, dan geef ik je ‘Defending Your Life’. Niemand speelt de ongelukkige Everyman zoals Albert Brooks.

Als je bang bent om weer verliefd te worden of misschien spijt hebt van bepaalde keuzes in het leven, dan zou het kijken naar Daniel Miller die zijn leven verdedigt in Judgement City je een goed gevoel moeten geven over en zelfs moeten lachen om je eigen onvolkomenheden. Zelfs een dode krijgt nog een kans op liefde, dus als dat je geen hoop geeft, dan doet niets dat.

Er is geen korte route terug vanaf Heartbreak Hotel, maar daar is een weg terug. Ik moedig je aan om de broodnodige tijd voor jezelf te nemen om te rouwen en te genezen in plaats van meteen weer in de pan te springen. Zoals met elke teleurstelling in het leven, leer je zeker iets van de ervaring. Terugkaatsen is een proces en processen kosten tijd. Dus kruip onder een deken en ga lekker Netflixen. Als ik iets van Albert Brooks heb geleerd, is het dat behoeftigen misschien niet aantrekkelijk zijn, maar het is heel menselijk.